przeżytek
-
przedmiot lub zjawisko postrzegane jako należące do minionej epoki, nieaktualne i przestarzałe
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- burżuazyjny, feudalny, imperialistyczny; całkowity, kompletny przeżytek
- przeżytek minionej epoki
-
Ponieważ ZSRR nie uznawał konwencji genewskiej o traktowaniu jeńców wojennych, uznając ją za burżuazyjny przeżytek, 230 tys. polskich żołnierzy i oficerów, którzy wpadli w ręce Armii Czerwonej, zesłano do obozów pracy niewolniczej bądź umieszczono w więzieniach.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
Za granicą karty magnetyczne stają się powoli przeżytkiem i są zastępowane kartami elektronicznymi.
źródło: NKJP: Paweł Rożyński: Telekomunikacja, Gazeta Wyborcza, 1997-08-16
Być może więc jesteśmy świadkami tworzenia się jeszcze jednej bariery kulturowej, tym razem dzielącej pokolenia: generacja SMS [...] niespecjalnie gustuje w takim przeżytku przeznaczonym dla starszych pokoleń, jakim jest książka.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj, Janusz Wróblewski: Kraina analfabetów, Polityka nr 2402, 2003
Szeroko rozlana bieda i niemożność zaspokojenia materialnych potrzeb mas zawsze grozi ryzykiem zjednoczenia sfrustrowanych wokół symboli narodowych, religijnych, klasowych, słowem reaktywowaniem tego, co Karl Popper nazywał przeżytkami społeczeństwa plemiennego.
źródło: NKJP: Wiktor Osiatyński: Odrodzenie społeczeństwa obywatelskiego, Wiedza i Życie nr 9,1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przeżytek
przeżytki
D. przeżytku
przeżytków
C. przeżytkowi
przeżytkom
B. przeżytek
przeżytki
N. przeżytkiem
przeżytkami
Ms. przeżytku
przeżytkach
W. przeżytku
przeżytki
-
+ przeżytek + (CZEGO) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego przeżyć; zob. żyć