stracenie

  • książk.  wykonanie wyroku śmierci przez rozstrzelanie lub powieszenie
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    więzienie i kara

  • synonimy:  egzekucja
    • rocznica stracenia, miejsce straceń
    • prowadzić na stracenie
  • Nadal nieznany jest los, miejsce stracenia i pochówku 7 tys. więźniów.

    źródło: NKJP: (AW): Nierozliczone sowieckie zbrodnie, Gazeta Krakowska, 2006-03-04

    Patrzyłem, jak wlekli go po piasku związanego, i narastała we mnie pewność, że wiodą go na stracenie, na straszną śmierć.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Podróż do krainy om. Opowieść hipotetyczna, 1974

    - Wczoraj opowiadałem o rocznicy stracenia dyktatora powstania styczniowego Romualda Traugutta.

    źródło: NKJP: Katarzyna Jasińska (rozm.): Raduje się serce, raduje się dusza..., Dziennik Polski, 2008-08-07

    Rzecz jasna, że po torturach skazaniec, wijący się z bólu, oczekiwał na jak najszybsze zejście, czasem nieprzytomny, nie wiedział co się z nim dzieje. Wrzucony za kratę kaplicy, wyspowiadany, czekał na stracenie.

    źródło: NKJP: Cmentarz i kaplica skazańców, Dziennik Polski, 2003-10-31

    W końcu XVIII wieku plac straceń usytuowano przy okopach za Arsenałem, na początku zaś XIX wieku egzekucji dokonywano na Czystem, za rogatkami wolskimi.

    źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Szemrane towarzystwo niegdysiejszej Warszawy, 2009

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. stracenie
    stracenia
    D. stracenia
    straceń
    C. straceniu
    straceniom
    B. stracenie
    stracenia
    N. straceniem
    straceniami
    Ms. straceniu
    straceniach
    W. stracenie
    stracenia
  • Rzeczownik od przedrostkowego czasownika s-tracić.
    Zob. tracić

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 23.07.2014