-
ten, kto należy do rodziny przez związek ze współmałżonkiem, ale nie łączą go z daną osobą w rodzinie więzy krwi
-
W odniesieniu do kobiet używa się wyrazu powinowata.
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny
-
-
|
Świadomość, że mam powinowatego - przez Tereskę - w Paryżu, sprawiła mi dużą satysfakcję.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
|
|
Więzi rodzinne - łączące nie tylko krewnych, ale także powinowatych - były bardzo żywe i starannie kultywowane.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004
|
|
- Lubię go jeszcze bardziej od chwili, gdy okazał się moim powinowatym.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
|
|
Na scenie stanęli zarówno uczniowie podstawówki, jak i gimnazjum. Babcie, dziadkowie, rodzice i dalsi powinowaci aktorów gromkimi brawami nagradzali wysiłek dzieci i młodzieży.
źródło: NKJP: (pw): Pączek dla każdego, Gazeta Krakowska, 2004-01-19
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
powinowaty
|
powinowaci
|
ndepr |
powinowate
|
depr |
| D. |
powinowatego
|
powinowatych
|
|
| C. |
powinowatemu
|
powinowatym
|
|
| B. |
powinowatego
|
powinowatych
|
|
| N. |
powinowatym
|
powinowatymi
|
|
| Ms. |
powinowatym
|
powinowatych
|
|
| W. |
powinowaty
|
powinowaci
|
ndepr |
powinowate
|
depr |
-
|
+ |
powinowaty |
+ |
|
|
|
+ |
powinowaty |
+ |
|
-
Prawdopodobnie od dawnego (niepoświadczonego) czasownika powinować (por. powinowanie 'obwinienie, oskarżenie' z XVI w.) w związku etymologicznym z powinien (Bor); zob. powinien
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVI w.,
SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 19.08.2018