pomawiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. bezpodstawnie obciążać kogoś winą lub przypisywać komuś złe czyny i złe zamiary

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Kto pomawia inną osobę, grupę osób lub instytucję o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć je w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2 [...]. źródło: NKJP: Kodeks Karny
	Pan Cichy pomawia o dwuznaczność intencji mojego wuja, szefa sztabu Komendy Głównej AK [...]. źródło: NKJP: Tadeusz Filipkowski: Listy, Gazeta Wyborcza, 1994-02-11
	- Czy pan nas pomawia, że podróżujemy z fałszywymi paszportami? - naparł gestykulując drugi osobnik. źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Na skraju imperium, 2000
	Ona [...] jest psychicznie chora, sama się okalecza, żeby mnie pomawiać o to, że ją biję. źródło: NKJP: Tomasz Słomczyński: Stryjek bije za słabo?, Dziennik Bałtycki, 2010-07-02
	Dziennikarze nie mają prawa obrażać, zniesławiać, pomawiać. źródło: NKJP: Anna Bikont, Anna Rubinowicz: Kto podpuścił dziennikarzy, Gazeta Wyborcza, 1996-01-27

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomawiałem +(e)m pomawiał	pomawiałam +(e)m pomawiała	pomawiałom +(e)m pomawiało	pomawialiśmy +(e)śmy pomawiali	pomawiałyśmy +(e)śmy pomawiały
2 os.	pomawiałeś +(e)ś pomawiał	pomawiałaś +(e)ś pomawiała	pomawiałoś +(e)ś pomawiało	pomawialiście +(e)ście pomawiali	pomawiałyście +(e)ście pomawiały
3 os.	pomawiał	pomawiała	pomawiało	pomawiali	pomawiały

bezosobnik: pomawiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę pomawiał będę pomawiać	będę pomawiała będę pomawiać	będę pomawiało będę pomawiać	będziemy pomawiali będziemy pomawiać	będziemy pomawiały będziemy pomawiać
2 os.	będziesz pomawiał będziesz pomawiać	będziesz pomawiała będziesz pomawiać	będziesz pomawiało będziesz pomawiać	będziecie pomawiali będziecie pomawiać	będziecie pomawiały będziecie pomawiać
3 os.	będzie pomawiał będzie pomawiać	będzie pomawiała będzie pomawiać	będzie pomawiało będzie pomawiać	będą pomawiali będą pomawiać	będą pomawiały będą pomawiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pomawiajmy
2 os.	pomawiaj	pomawiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomawiałbym bym pomawiał	pomawiałabym bym pomawiała	pomawiałobym bym pomawiało	pomawialibyśmy byśmy pomawiali	pomawiałybyśmy byśmy pomawiały
2 os.	pomawiałbyś byś pomawiał	pomawiałabyś byś pomawiała	pomawiałobyś byś pomawiało	pomawialibyście byście pomawiali	pomawiałybyście byście pomawiały
3 os.	pomawiałby by pomawiał	pomawiałaby by pomawiała	pomawiałoby by pomawiało	pomawialiby by pomawiali	pomawiałyby by pomawiały

bezosobnik: pomawiano by

bezokolicznik: pomawiać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

pomawiając

gerundium: pomawianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: pomawiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: pomawiany

odpowiednik aspektowy: pomówić

	+	pomawiać	+	(KOGO) + (o CO)
	+	pomawiać	+	(KOGO) + (że ZDANIE)

Zob. mówić