rozgniewać - Wielki słownik języka polskiego PAN

wywołać w kimś uczucie wzburzenia i zwykle gwałtowną reakcję

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	zagniewać
	hiperonimy:	zdenerwować

	Rozgniewało go to, więc żeby sobie ulżyć, kopnął z impetem kamień, leżący na drodze. źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
	Łupiny wylądowały na ścianie tuż koło obrazu świętego Antoniego. Jedna z nich przylepiła się nawet do nosa świętego, co jeszcze bardziej rozgniewało matkę. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997
	Mówiłem ci już, że nie dotknę ciebie, jeśli nie rozgniewasz mnie swoim zachowaniem. Bądź rozsądny i odpowiadaj mi jak należy. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
	Dlaczego więc zapamiętałem doskonale, jak pewnego wieczoru ojciec mój, trzymając w ręku kolorowy oleodruk przedstawiający obronę Częstochowy, pełen oburzenia miotał przekleństwa, pokazując nam to malowidło? Rozgniewało go, że ksiądz Kordecki trzymał w lewej dłoni krucyfiks, a w prawej pistolet. źródło: NKJP: Wiesław Kępiński: Sześćdziesiąty pierwszy, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozgniewałem +(e)m rozgniewał	rozgniewałam +(e)m rozgniewała	rozgniewałom +(e)m rozgniewało	rozgniewaliśmy +(e)śmy rozgniewali	rozgniewałyśmy +(e)śmy rozgniewały
2 os.	rozgniewałeś +(e)ś rozgniewał	rozgniewałaś +(e)ś rozgniewała	rozgniewałoś +(e)ś rozgniewało	rozgniewaliście +(e)ście rozgniewali	rozgniewałyście +(e)ście rozgniewały
3 os.	rozgniewał	rozgniewała	rozgniewało	rozgniewali	rozgniewały

bezosobnik: rozgniewano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozgniewajmy
2 os.	rozgniewaj	rozgniewajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozgniewałbym bym rozgniewał	rozgniewałabym bym rozgniewała	rozgniewałobym bym rozgniewało	rozgniewalibyśmy byśmy rozgniewali	rozgniewałybyśmy byśmy rozgniewały
2 os.	rozgniewałbyś byś rozgniewał	rozgniewałabyś byś rozgniewała	rozgniewałobyś byś rozgniewało	rozgniewalibyście byście rozgniewali	rozgniewałybyście byście rozgniewały
3 os.	rozgniewałby by rozgniewał	rozgniewałaby by rozgniewała	rozgniewałoby by rozgniewało	rozgniewaliby by rozgniewali	rozgniewałyby by rozgniewały

bezosobnik: rozgniewano by

bezokolicznik: rozgniewać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozgniewawszy

gerundium: rozgniewanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozgniewany

ogsł. *orz-gněvati

z psł. *gněvati

Zob. gniew