niedola
-
książk. sytuacja jakiejś osoby lub grupy osób, która przez mówiącego oceniana jest jako niekorzystna i budząca współczucie
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
hiperonimy: nieszczęście
-
- ludzka; cudza, własna, wspólna niedola
- niedola człowieka; chłopa; matki; zwierząt; ojczyzny; życia
- niedola i szczęście; niedola i nędza, niedola i nieszczęście; cierpienie i niedola; krzywda i niedola; życie i niedola
- współtowarzysz; dno niedoli
- człowiek w niedoli
- czuły na niedolę
- towarzyszyć, współtowarzyszyć; ulżyć niedoli
- znosić; widzieć niedolę
- wzruszyć się niedolą
-
Chrystus nie gloryfikował cierpienia jako takiego. Ewangeliści skrzętnie zanotowali przypadki uwolnienia przezeń ludzi od cierpienia, które zawsze pozostanie niedolą, nieszczęściem, udręką, zagrożeniem, pokusą do zwątpienia i buntu.
źródło: NKJP: Wacław Hryniewicz: „Uniżenie Boga, uniżenie Kościoła”, Tygodnik Powszechny, nr 47, 1994
Raz jeszcze okazało się, że najbardziej wrażliwa na niedolę zwierząt jest młodzież szkolna. To dzięki jej wrażliwym sercom łatwiej będzie przetrwać zbliżającą się zimę czworonożnym przyjaciołom dzieci.
źródło: NKJP: (aw): Pokarm od dzieci na mroźne dni..., Dziennik Łódzki, 2002-12-17
Opiekowali się nim ci współtowarzysze niedoli, którzy jeszcze nie byli na przesłuchaniu albo byli dawno i doszli już do jakiej takiej formy.
źródło: NKJP: Alfons Filar: Śladami tatrzańskich kurierów, 1995
- Na co dzień stykałam się z cierpieniem moich pacjentów, więc szukałam odskoczni od szpitalnych problemów. Chciałam choć na pewien czas zapomnieć o ludzkich niedolach.
źródło: NKJP: Anna Śmiechowska: Wielka przygoda w twierdzy, Dziennik Malborski, 1999-12-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niedola
niedole
D. niedoli
niedoli
C. niedoli
niedolom
B. niedolę
niedole
N. niedolą
niedolami
Ms. niedoli
niedolach
W. niedolo
niedole
-
+ niedola + KOGO/CZEGO -
Zob. dola