konfrontować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

książk. zestawiać ze sobą jakieś zjawiska, poglądy, postaci w celu wskazania podobieństw i różnic

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

Relacje znaczeniowe

synonimy:

porównywać
przymierzać

Połączenia

konfrontować doświadczenia, informacje, poglądy, przekonania, umiejętności, wartości, wyniki
konfrontować z rzeczywistością
nieustannie konfrontować

Cytaty

	Obecnie prace te są znacznie zaawansowane i można konfrontować wartości parametrów, otrzymane „teoretycznie'' i ”empirycznie''. źródło: NKJP: Ewa Skrzypczak, Zygmunt Szafliński: Wstęp do fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych: wykłady,1993
	Często wieczorem gadaliśmy o wydarzeniach dnia, ale każda rozmowa kończyła się jego uwagami na temat powstającej pracy. Po prostu lubił konfrontować swe myśli z opiniami drugiej osoby. źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
	Każda z zatrudnionych osób ma dużą wiedzę dotyczącą funkcjonowania tej instytucji, spraw przez nią prowadzonych. W ten sposób mogę konfrontować teorię z praktyką - mówi ze szczerością. źródło: NKJP: (bień): Eurogirl, Euroregio Glacensis, 2001
	Benedykt XVI nie ma łatwo [...], konfrontuje się go wciąż z poprzednikiem, Janem Pawłem II, snuje dziwaczne analogie i roztacza osobliwe porównania. źródło: NKJP: Internet
	Pod koniec XIX w. coraz liczniejsi lekarze chińscy i japońscy konfrontowali swoją wiedzę i umiejętności z zachodnią medycyną, podejmując studia na uniwersytetach amerykańskich i europejskich. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	konfrontuję	konfrontujemy
2 os.	konfrontujesz	konfrontujecie
3 os.	konfrontuje	konfrontują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konfrontowałem +(e)m konfrontował	konfrontowałam +(e)m konfrontowała	konfrontowałom +(e)m konfrontowało	konfrontowaliśmy +(e)śmy konfrontowali	konfrontowałyśmy +(e)śmy konfrontowały
2 os.	konfrontowałeś +(e)ś konfrontował	konfrontowałaś +(e)ś konfrontowała	konfrontowałoś +(e)ś konfrontowało	konfrontowaliście +(e)ście konfrontowali	konfrontowałyście +(e)ście konfrontowały
3 os.	konfrontował	konfrontowała	konfrontowało	konfrontowali	konfrontowały

bezosobnik: konfrontowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę konfrontował będę konfrontować	będę konfrontowała będę konfrontować	będę konfrontowało będę konfrontować	będziemy konfrontowali będziemy konfrontować	będziemy konfrontowały będziemy konfrontować
2 os.	będziesz konfrontował będziesz konfrontować	będziesz konfrontowała będziesz konfrontować	będziesz konfrontowało będziesz konfrontować	będziecie konfrontowali będziecie konfrontować	będziecie konfrontowały będziecie konfrontować
3 os.	będzie konfrontował będzie konfrontować	będzie konfrontowała będzie konfrontować	będzie konfrontowało będzie konfrontować	będą konfrontowali będą konfrontować	będą konfrontowały będą konfrontować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		konfrontujmy
2 os.	konfrontuj	konfrontujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konfrontowałbym bym konfrontował	konfrontowałabym bym konfrontowała	konfrontowałobym bym konfrontowało	konfrontowalibyśmy byśmy konfrontowali	konfrontowałybyśmy byśmy konfrontowały
2 os.	konfrontowałbyś byś konfrontował	konfrontowałabyś byś konfrontowała	konfrontowałobyś byś konfrontowało	konfrontowalibyście byście konfrontowali	konfrontowałybyście byście konfrontowały
3 os.	konfrontowałby by konfrontował	konfrontowałaby by konfrontowała	konfrontowałoby by konfrontowało	konfrontowaliby by konfrontowali	konfrontowałyby by konfrontowały

bezosobnik: konfrontowano by

bezokolicznik: konfrontować

imiesłów przysłówkowy współczesny: konfrontując

gerundium: konfrontowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	konfrontowanie	konfrontowania
D.	konfrontowania	konfrontowań
C.	konfrontowaniu	konfrontowaniom
B.	konfrontowanie	konfrontowania
N.	konfrontowaniem	konfrontowaniami
Ms.	konfrontowaniu	konfrontowaniach
W.	konfrontowanie	konfrontowania

imiesłów przymiotnikowy czynny: konfrontujący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	konfrontujący	konfrontujący	konfrontujący	konfrontujące	konfrontująca
D.	konfrontującego	konfrontującego	konfrontującego	konfrontującego	konfrontującej
C.	konfrontującemu	konfrontującemu	konfrontującemu	konfrontującemu	konfrontującej
B.	konfrontującego	konfrontującego	konfrontujący	konfrontujące	konfrontującą
N.	konfrontującym	konfrontującym	konfrontującym	konfrontującym	konfrontującą
Ms.	konfrontującym	konfrontującym	konfrontującym	konfrontującym	konfrontującej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	konfrontujący	konfrontujący	konfrontujące	konfrontujące
D.	konfrontujących	konfrontujących	konfrontujących	konfrontujących
C.	konfrontującym	konfrontującym	konfrontującym	konfrontującym
B.	konfrontujących	konfrontujących	konfrontujących	konfrontujące
N.	konfrontującymi	konfrontującymi	konfrontującymi	konfrontującymi
Ms.	konfrontujących	konfrontujących	konfrontujących	konfrontujących

imiesłów przymiotnikowy bierny: konfrontowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	konfrontowany	konfrontowany	konfrontowany	konfrontowane	konfrontowana
D.	konfrontowanego	konfrontowanego	konfrontowanego	konfrontowanego	konfrontowanej
C.	konfrontowanemu	konfrontowanemu	konfrontowanemu	konfrontowanemu	konfrontowanej
B.	konfrontowanego	konfrontowanego	konfrontowany	konfrontowane	konfrontowaną
N.	konfrontowanym	konfrontowanym	konfrontowanym	konfrontowanym	konfrontowaną
Ms.	konfrontowanym	konfrontowanym	konfrontowanym	konfrontowanym	konfrontowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	konfrontowani	konfrontowani	konfrontowane	konfrontowane
D.	konfrontowanych	konfrontowanych	konfrontowanych	konfrontowanych
C.	konfrontowanym	konfrontowanym	konfrontowanym	konfrontowanym
B.	konfrontowanych	konfrontowanych	konfrontowanych	konfrontowane
N.	konfrontowanymi	konfrontowanymi	konfrontowanymi	konfrontowanymi
Ms.	konfrontowanych	konfrontowanych	konfrontowanych	konfrontowanych

odpowiednik aspektowy: skonfrontować

Składnia

+

konfrontować

+

KOGO/CO + (z KIM/CZYM)

Pochodzenie

fr. confronter

niem. konfrontieren

z łac. confrontare ' być naprzeciw czego, graniczyć (z czym)'