rozłączać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

przerywać łączność telefoniczną, internetową lub inną

[rozłonczać sie]

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Komunikacja na odległość

	Jego żona rzuca jakieś uwagi, więc rozłączam się i rzucam ostentacyjnie telefonem. źródło: NKJP: Szymon Bogacz: Koło kwintowe, 2009
	Zwykle, zanim zdążyłem wyjaśnić, że nie chcę niczego sprzedać ani nie przeprowadzam ankiety, moi rozmówcy rozłączali się. źródło: NKJP: Mirosław Tomaszewski: UGI, 2006
	Nie rozłączając się z pokrzywdzonym, dyżurni skierowali we właściwe miejsce patrol. źródło: NKJP: (JOD): Miejskie sprawy, Gazeta Poznańska, 2001-11-27
	Po wejściu na stronę [...] w komputerze sam instaluje się program. Nawet gdy rozłączamy się z Internetem, licznik wciąż bije. źródło: NKJP: Aleksandra Popów: Dialery wciąż atakują, Dziennik Bałtycki, 2005-07-20
	[...] podczas połączenia ze skrytką, w trakcie odsłuchiwania wiadomości, można szybko oddzwonić do nadawcy bez potrzeby rozłączania się. źródło: NKJP: Piotr Cygan: Nowa poczta głosowa Plusa, Dziennik Internautów, 2002-02-27

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłączałem się +(e)m się rozłączał	rozłączałam się +(e)m się rozłączała	rozłączałom się +(e)m się rozłączało	rozłączaliśmy się +(e)śmy się rozłączali	rozłączałyśmy się +(e)śmy się rozłączały
2 os.	rozłączałeś się +(e)ś się rozłączał	rozłączałaś się +(e)ś się rozłączała	rozłączałoś się +(e)ś się rozłączało	rozłączaliście się +(e)ście się rozłączali	rozłączałyście się +(e)ście się rozłączały
3 os.	rozłączał się	rozłączała się	rozłączało się	rozłączali się	rozłączały się

bezosobnik: rozłączano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rozłączał będę się rozłączać	będę się rozłączała będę się rozłączać	będę się rozłączało będę się rozłączać	będziemy się rozłączali będziemy się rozłączać	będziemy się rozłączały będziemy się rozłączać
2 os.	będziesz się rozłączał będziesz się rozłączać	będziesz się rozłączała będziesz się rozłączać	będziesz się rozłączało będziesz się rozłączać	będziecie się rozłączali będziecie się rozłączać	będziecie się rozłączały będziecie się rozłączać
3 os.	będzie się rozłączał będzie się rozłączać	będzie się rozłączała będzie się rozłączać	będzie się rozłączało będzie się rozłączać	będą się rozłączali będą się rozłączać	będą się rozłączały będą się rozłączać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozłączajmy się
2 os.	rozłączaj się	rozłączajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłączałbym się bym się rozłączał	rozłączałabym się bym się rozłączała	rozłączałobym się bym się rozłączało	rozłączalibyśmy się byśmy się rozłączali	rozłączałybyśmy się byśmy się rozłączały
2 os.	rozłączałbyś się byś się rozłączał	rozłączałabyś się byś się rozłączała	rozłączałobyś się byś się rozłączało	rozłączalibyście się byście się rozłączali	rozłączałybyście się byście się rozłączały
3 os.	rozłączałby się by się rozłączał	rozłączałaby się by się rozłączała	rozłączałoby się by się rozłączało	rozłączaliby się by się rozłączali	rozłączałyby się by się rozłączały

bezosobnik: rozłączano by się

bezokolicznik: rozłączać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozłączając się

gerundium: rozłączanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozłączający się

odpowiednik aspektowy: rozłączyć się

+

rozłączać się

+

(z KIM/CZYM)

Zob. łączyć