utorować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pomóc komuś w osiągnięciu jakiegoś celu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Niedługo później został wybrany przewodniczącym Rady Sołeckiej, a w końcu mieszkańcy powierzyli mu mandat radnego, który w konsekwencji utorował mu drogę do stanowiska współgospodarza gminy. źródło: NKJP: (MM): Znamy się tylko z widzenia..., Euroregio Glacensis nr 30, 2001
	Pragnę nadmienić, że proponowana nowelizacja ustawy o zawodzie lekarza przybliża nasze rozwiązania do podobnych rozwiązań w Unii Europejskiej, jednak w celu utorowania drogi do wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych [...] może być zmieniona z chwilą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 02.09.1999
	Wszystko po to, by po 14 latach znowu utorować komunistom powrót do władzy [...]. źródło: NKJP: Stanisław Michalkiewicz: Dziennik Polski, 2006-09-29
	Decyzja prezydenta [...] o zamknięciu 15 grudnia 2000 roku elektrowni w Czarnobylu utorowała Ukrainie dostęp do stałej i znaczącej pomocy międzynarodowej [...]. źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2000-07-06

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utorowałem +(e)m utorował	utorowałam +(e)m utorowała	utorowałom +(e)m utorowało	utorowaliśmy +(e)śmy utorowali	utorowałyśmy +(e)śmy utorowały
2 os.	utorowałeś +(e)ś utorował	utorowałaś +(e)ś utorowała	utorowałoś +(e)ś utorowało	utorowaliście +(e)ście utorowali	utorowałyście +(e)ście utorowały
3 os.	utorował	utorowała	utorowało	utorowali	utorowały

bezosobnik: utorowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		utorujmy
2 os.	utoruj	utorujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utorowałbym bym utorował	utorowałabym bym utorowała	utorowałobym bym utorowało	utorowalibyśmy byśmy utorowali	utorowałybyśmy byśmy utorowały
2 os.	utorowałbyś byś utorował	utorowałabyś byś utorowała	utorowałobyś byś utorowało	utorowalibyście byście utorowali	utorowałybyście byście utorowały
3 os.	utorowałby by utorował	utorowałaby by utorowała	utorowałoby by utorowało	utorowaliby by utorowali	utorowałyby by utorowały

bezosobnik: utorowano by

bezokolicznik: utorować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: utorowawszy

gerundium: utorowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: utorowany

odpowiednik aspektowy: torować

+

utorować

+

CO + KOMU

Zob. tor