gardzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

traktować kogoś lub coś z pogardą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	synonimy:	pogardzać
	antonimy:	cenić

	Gardził ludźmi, którzy opuszczali swoje rodziny, nie dlatego, że byli źli, ale dlatego, że byli tak okropnie głupi. źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
	Sidorow twierdził, iż Wielopolski, podając się za przyjaciela Rosji, w istocie jej nienawidził. Gardził kulturą rosyjską, czemu wielokrotnie dawał wyraz. źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
	Mówiło się o nowej wojnie, znacznie straszliwszej, która miała dopiero nadciągnąć zza gór jak burzowa chmura. Mówili o niej pojawiający się coraz rzadziej podróżni i kupcy z karawan, jedyni posłańcy przynoszący wieści z dalekiego świata, którego istnienia afgański emir, gardzący wszystkim, co obce i odmienne, postanowił zupełnie nie dostrzegać. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
	Gruzin gardzi pijaństwem, nie znosi picia na ilość. Stół jest tylko pretekstem, smakowitym i winem zakrapianym, ale właśnie pretekstem. Okazją, żeby uczcić życie. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Kirgiz schodzi z konia, 2007
	- Gardzę ludźmi, którzy dyskryminują grubasów. źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2001-07-20

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	gardziłem +(e)m gardził	gardziłam +(e)m gardziła	gardziłom +(e)m gardziło	gardziliśmy +(e)śmy gardzili	gardziłyśmy +(e)śmy gardziły
2 os.	gardziłeś +(e)ś gardził	gardziłaś +(e)ś gardziła	gardziłoś +(e)ś gardziło	gardziliście +(e)ście gardzili	gardziłyście +(e)ście gardziły
3 os.	gardził	gardziła	gardziło	gardzili	gardziły

bezosobnik: gardzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę gardził będę gardzić	będę gardziła będę gardzić	będę gardziło będę gardzić	będziemy gardzili będziemy gardzić	będziemy gardziły będziemy gardzić
2 os.	będziesz gardził będziesz gardzić	będziesz gardziła będziesz gardzić	będziesz gardziło będziesz gardzić	będziecie gardzili będziecie gardzić	będziecie gardziły będziecie gardzić
3 os.	będzie gardził będzie gardzić	będzie gardziła będzie gardzić	będzie gardziło będzie gardzić	będą gardzili będą gardzić	będą gardziły będą gardzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		gardźmy
2 os.	gardź	gardźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	gardziłbym bym gardził	gardziłabym bym gardziła	gardziłobym bym gardziło	gardzilibyśmy byśmy gardzili	gardziłybyśmy byśmy gardziły
2 os.	gardziłbyś byś gardził	gardziłabyś byś gardziła	gardziłobyś byś gardziło	gardzilibyście byście gardzili	gardziłybyście byście gardziły
3 os.	gardziłby by gardził	gardziłaby by gardziła	gardziłoby by gardziło	gardziliby by gardzili	gardziłyby by gardziły

bezosobnik: gardzono by

bezokolicznik: gardzić

imiesłów przysłówkowy współczesny: gardząc

gerundium: gardzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: gardzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: gardzony

odpowiedniki aspektowe: wzgardzić , pogardzić

+

gardzić

+

KIM/CZYM

psł. *gr̥diti 'czynić wyniosłym; pogardzać, lekceważyć'