kaleczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

posługiwać się jakimś językiem niewprawnie, popełniając poważne błędy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

języki świata

	Język polski kaleczy tak, że uszy puchną. źródło: NKJP: Michał Jankowiak: Siedmiu do przeglądu, Polska Głos Wielkopolski, 2005-05-27
	– 55 lat nie rozmawiałem po polsku – mówi, prosząc o wybaczenie za ewentualne kaleczenie wymowy, ale niepotrzebnie, bo jego polski jest nienaganny. źródło: NKJP: Maria Zawała: Cała prawda o rabinie, Trybuna Śląska, 2001-01-05
	Grek powie na przykład, że Polska stanowić będzie ważny członek Europy. Na powszechnej radości z kaleczenia polskiej mowy niektórzy uczestnicy programu robią karierę. źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Śmiechu niewarte, Polityka, 2005-03-26
	Małe dzieci nie czytają na głos, nie recytują wierszyków. Starsze kontaktują się ze sobą przez Internet lub wysyłając esemesy. Skracają, a raczej kaleczą, słowa [...]. źródło: NKJP: Bogumiła Nehrebecka: Krótka lekcja mówienia, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-10-13

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kaleczyłem +(e)m kaleczył	kaleczyłam +(e)m kaleczyła	kaleczyłom +(e)m kaleczyło	kaleczyliśmy +(e)śmy kaleczyli	kaleczyłyśmy +(e)śmy kaleczyły
2 os.	kaleczyłeś +(e)ś kaleczył	kaleczyłaś +(e)ś kaleczyła	kaleczyłoś +(e)ś kaleczyło	kaleczyliście +(e)ście kaleczyli	kaleczyłyście +(e)ście kaleczyły
3 os.	kaleczył	kaleczyła	kaleczyło	kaleczyli	kaleczyły

bezosobnik: kaleczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kaleczył będę kaleczyć	będę kaleczyła będę kaleczyć	będę kaleczyło będę kaleczyć	będziemy kaleczyli będziemy kaleczyć	będziemy kaleczyły będziemy kaleczyć
2 os.	będziesz kaleczył będziesz kaleczyć	będziesz kaleczyła będziesz kaleczyć	będziesz kaleczyło będziesz kaleczyć	będziecie kaleczyli będziecie kaleczyć	będziecie kaleczyły będziecie kaleczyć
3 os.	będzie kaleczył będzie kaleczyć	będzie kaleczyła będzie kaleczyć	będzie kaleczyło będzie kaleczyć	będą kaleczyli będą kaleczyć	będą kaleczyły będą kaleczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kaleczmy
2 os.	kalecz	kaleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kaleczyłbym bym kaleczył	kaleczyłabym bym kaleczyła	kaleczyłobym bym kaleczyło	kaleczylibyśmy byśmy kaleczyli	kaleczyłybyśmy byśmy kaleczyły
2 os.	kaleczyłbyś byś kaleczył	kaleczyłabyś byś kaleczyła	kaleczyłobyś byś kaleczyło	kaleczylibyście byście kaleczyli	kaleczyłybyście byście kaleczyły
3 os.	kaleczyłby by kaleczył	kaleczyłaby by kaleczyła	kaleczyłoby by kaleczyło	kaleczyliby by kaleczyli	kaleczyłyby by kaleczyły

bezosobnik: kaleczono by

bezokolicznik: kaleczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: kalecząc

gerundium: kaleczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kaleczący

imiesłów przymiotnikowy bierny: kaleczony

+

kaleczyć

+

CO

Zob. kaleka