urzekać - Wielki słownik języka polskiego PAN

wzbudzać uczucie zachwytu lub podziwu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

feeria barw, film, krajobraz, piękno, poezja, spokój, uroda, wygląd urzeka kogoś
urzekać turystów, widzów
urzekać atmosferą, barwą, brzmieniem, harmonią, liryzmem, pięknem, sugestywnym obrazem, urodą, zapachem

	Był przystojny, wykształcony, pełen melancholijnego wdzięku, który zawsze urzeka kobiety. źródło: NKJP: Joanna Olczak-Ronikierowa: W ogrodzie pamięci, 2002
	Urzekał go blask i świetność polskiego Renesansu, nęciło bogactwo piśmiennictwa, piękno formy i języka ówczesnych pisarzy. źródło: NKJP: Władysława Jabłońska: Józef Maksymilian Ossoliński, 1967
	Filmy animowane nakręcone na podstawie baśni Andersena, tak jak same baśnie duńskiego pisarza, urzekają prostotą, są pełne ciepła i humoru. źródło: NKJP: (kaw): Andersen zaprasza do krainy baśni, Dziennik Zachodni, 2006-09-15
	Algarve to białe mury orientalnej zabudowy zatopione w zieleni podzwrotnikowych roślin. Obcokrajowców urzeka to, że natury nie ujarzmiono tu w wybrukowane chodniczki i deptaki, ale pozostawiono samej sobie. źródło: NKJP: Małgorzata Culak: Pachnące wybrzeże, Gazeta Wrocławska, 2003-02-22

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urzekałem +(e)m urzekał	urzekałam +(e)m urzekała	urzekałom +(e)m urzekało	urzekaliśmy +(e)śmy urzekali	urzekałyśmy +(e)śmy urzekały
2 os.	urzekałeś +(e)ś urzekał	urzekałaś +(e)ś urzekała	urzekałoś +(e)ś urzekało	urzekaliście +(e)ście urzekali	urzekałyście +(e)ście urzekały
3 os.	urzekał	urzekała	urzekało	urzekali	urzekały

bezosobnik: urzekano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę urzekał będę urzekać	będę urzekała będę urzekać	będę urzekało będę urzekać	będziemy urzekali będziemy urzekać	będziemy urzekały będziemy urzekać
2 os.	będziesz urzekał będziesz urzekać	będziesz urzekała będziesz urzekać	będziesz urzekało będziesz urzekać	będziecie urzekali będziecie urzekać	będziecie urzekały będziecie urzekać
3 os.	będzie urzekał będzie urzekać	będzie urzekała będzie urzekać	będzie urzekało będzie urzekać	będą urzekali będą urzekać	będą urzekały będą urzekać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		urzekajmy
2 os.	urzekaj	urzekajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urzekałbym bym urzekał	urzekałabym bym urzekała	urzekałobym bym urzekało	urzekalibyśmy byśmy urzekali	urzekałybyśmy byśmy urzekały
2 os.	urzekałbyś byś urzekał	urzekałabyś byś urzekała	urzekałobyś byś urzekało	urzekalibyście byście urzekali	urzekałybyście byście urzekały
3 os.	urzekałby by urzekał	urzekałaby by urzekała	urzekałoby by urzekało	urzekaliby by urzekali	urzekałyby by urzekały

bezosobnik: urzekano by

bezokolicznik: urzekać

imiesłów przysłówkowy współczesny: urzekając

gerundium: urzekanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: urzekający

imiesłów przymiotnikowy bierny: urzekany

odpowiednik aspektowy: urzec

	+	urzekać	+	KOGO + (CZYM)
(to), że ZDANIE	+	urzekać	+	KOGO