rozbrzmieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dać się słyszeć wyraźnie i głośno

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

dźwięk, głos; śpiew; wrzask; dzwonek rozbrzmiał; muzyka rozbrzmiała; echo rozbrzmiało; słowa; przeboje rozbrzmiały

	Pół godziny wcześniej w hali w Brunszwiku rozbrzmiały dźwięki Mazurka Dąbrowskiego. źródło: NKJP: (stan): Bił po polsku, Dziennik Bałtycki, 2002-09-16
	Już po raz piętnasty w jarosławskich kościołach rozbrzmi muzyka dawna, a miasto wypełni się miłośnikami tego typu muzyki, którzy zjeżdżają tu z różnych stron Polski i zza granicy. źródło: NKJP: Rozbrzmi muzyka dawna, Życie Podkarpackie, 2007-08-16
	Kiedy wokół stołu rozbrzmiał wesoły śpiew nieco już podpitych biesiadników, zjawił się w zatłoczonej izbie mocno spóźniony Arnold z Villanueva [...]. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
	14 listopada w raciborskim Muzeum rozbrzmiała muzyka w wykonaniu kwartetu Akademos. źródło: NKJP: (JaGA): Nie dla Elizy... – Postscriptum, Nowiny Raciborskie, 2008-11-18

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbrzmiałem +(e)m rozbrzmiał	rozbrzmiałam +(e)m rozbrzmiała	rozbrzmiałom +(e)m rozbrzmiało	rozbrzmieliśmy +(e)śmy rozbrzmieli	rozbrzmiałyśmy +(e)śmy rozbrzmiały
2 os.	rozbrzmiałeś +(e)ś rozbrzmiał	rozbrzmiałaś +(e)ś rozbrzmiała	rozbrzmiałoś +(e)ś rozbrzmiało	rozbrzmieliście +(e)ście rozbrzmieli	rozbrzmiałyście +(e)ście rozbrzmiały
3 os.	rozbrzmiał	rozbrzmiała	rozbrzmiało	rozbrzmieli	rozbrzmiały

bezosobnik: rozbrzmiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozbrzmijmy
2 os.	rozbrzmij	rozbrzmijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbrzmiałbym bym rozbrzmiał	rozbrzmiałabym bym rozbrzmiała	rozbrzmiałobym bym rozbrzmiało	rozbrzmielibyśmy byśmy rozbrzmieli	rozbrzmiałybyśmy byśmy rozbrzmiały
2 os.	rozbrzmiałbyś byś rozbrzmiał	rozbrzmiałabyś byś rozbrzmiała	rozbrzmiałobyś byś rozbrzmiało	rozbrzmielibyście byście rozbrzmieli	rozbrzmiałybyście byście rozbrzmiały
3 os.	rozbrzmiałby by rozbrzmiał	rozbrzmiałaby by rozbrzmiała	rozbrzmiałoby by rozbrzmiało	rozbrzmieliby by rozbrzmieli	rozbrzmiałyby by rozbrzmiały

bezosobnik: rozbrzmiano by

bezokolicznik: rozbrzmieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozbrzmiawszy

gerundium: rozbrzmienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozbrzmiewać

+

rozbrzmieć

+

(GDZIE)

Zob. brzmieć