precyzować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. powodować, że coś staje się określone lub wyrażone w sposób jasny, konkretny i uporządkowany, przez co nie budzi żadnych wątpliwości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

dyrektor, rzecznik, szef; szkoleniowiec, trener; kodeks wykroczeń, prawo, regulamin, ustawa precyzuje coś
precyzować cel, oczekiwania; datę, miejsce; definicję, pojęcie, procedury czegoś
precyzować jasno, ściśle, wyraźnie

	Regulamin precyzuje rodzaje i minimalną pojemność koszy na śmieci oraz zbiorników na nieczystości ciekłe, a także częstotliwość i sposób ich opróżniania. źródło: NKJP: (syp): Regulamin na śmieci, Dziennik Polski, 2006-05-05
	- Sam byłem obcokrajowcem, za granicą spędziłem 16 lat, więc wiem, co się wtedy czuje i co jest człowiekowi potrzebne. Dużo jednak będzie zależeć od samego Arpada i jego postawy - precyzował trener. źródło: NKJP: Przemysław Franczak: Naśladowca Ronaldo, Gazeta Krakowska, 2008-01-17
	Ludziom tego rodzaju - precyzował - wydaje się, że najlepszym sposobem bronienia własnych interesów narodowych jest gnębienie narodowości słabszych. źródło: NKJP: Instrument dobrych duchów, Gazeta Wyborcza, 1995-07-08
	W kolejnym liście Kisiel precyzował, że praca Waldorffa w „Przekroju” polegać będzie na a/ adaptowaniu i skracaniu artykułów, b/ robieniu podpisów pod fotografie (...) źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Waldorff, ostatni baron Peerelu, 2008
	– Prowadzimy śledztwo dotyczące domniemanego przyjęcia łapówki przez funkcjonariusza publicznego. Jesteśmy na początkowym etapie. Nie chciałbym precyzować, o kogo chodzi – wyjaśnia prokurator Tadeusza Tadla, rzecznik prasowy Prokuratury Okręgowej w Katowicach. źródło: NKJP: (JACA): Ministrowie na wojnie, Gazeta Krakowska, 2005-12-15

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	precyzowałem +(e)m precyzował	precyzowałam +(e)m precyzowała	precyzowałom +(e)m precyzowało	precyzowaliśmy +(e)śmy precyzowali	precyzowałyśmy +(e)śmy precyzowały
2 os.	precyzowałeś +(e)ś precyzował	precyzowałaś +(e)ś precyzowała	precyzowałoś +(e)ś precyzowało	precyzowaliście +(e)ście precyzowali	precyzowałyście +(e)ście precyzowały
3 os.	precyzował	precyzowała	precyzowało	precyzowali	precyzowały

bezosobnik: precyzowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę precyzował będę precyzować	będę precyzowała będę precyzować	będę precyzowało będę precyzować	będziemy precyzowali będziemy precyzować	będziemy precyzowały będziemy precyzować
2 os.	będziesz precyzował będziesz precyzować	będziesz precyzowała będziesz precyzować	będziesz precyzowało będziesz precyzować	będziecie precyzowali będziecie precyzować	będziecie precyzowały będziecie precyzować
3 os.	będzie precyzował będzie precyzować	będzie precyzowała będzie precyzować	będzie precyzowało będzie precyzować	będą precyzowali będą precyzować	będą precyzowały będą precyzować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		precyzujmy
2 os.	precyzuj	precyzujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	precyzowałbym bym precyzował	precyzowałabym bym precyzowała	precyzowałobym bym precyzowało	precyzowalibyśmy byśmy precyzowali	precyzowałybyśmy byśmy precyzowały
2 os.	precyzowałbyś byś precyzował	precyzowałabyś byś precyzowała	precyzowałobyś byś precyzowało	precyzowalibyście byście precyzowali	precyzowałybyście byście precyzowały
3 os.	precyzowałby by precyzował	precyzowałaby by precyzowała	precyzowałoby by precyzowało	precyzowaliby by precyzowali	precyzowałyby by precyzowały

bezosobnik: precyzowano by

bezokolicznik: precyzować

imiesłów przysłówkowy współczesny: precyzując

gerundium: precyzowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: precyzujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: precyzowany

odpowiednik aspektowy: sprecyzować

fr. préciser

z łac. praecīdō 'ucinam, skracam; przedstawiam wyraźnie; rysuję kontury'