-
2.
książk. część jakiegoś terytorium odległa od jego części uważanej za centralną, a bliska jego granicom -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
typy terytoriów, podział administracyjny -
- na rubieżach kraju, powiatu, województwa; Bagdadu, Buchary; Beskidu (Niskiego), Bieszczadów; Dolnego Śląska, Małopolski, Polski, Rosji, Stanów Zjednoczonych...
- miasto, wieś na rubieżach (czegoś)
- położony na rubieżach
- mieszkać na rubieżach
-
Ostróg położony jest w obwodzie rówieńskim, przed wybuchem II wojny światowej była to ostatnia rubież Rzeczpospolitej.
źródło: NKJP: (GOP): Region > W południe podpisanie umowy między Sandomierzem a Ostrogiem, Echo Dnia, 2007-06-07
Na Podhalu mieszka obecnie około trzystu osób, które zostały tu przesiedlone ze wschodnich rubieży przedwojennej Polski.
źródło: NKJP: Józef Figura: Przeprosić, że żyjemy, prasa, 1997
W czasie wojen indiańskich zawsze najbardziej poszkodowani byli osadnicy, którzy mieli odwagę zakładać swe gospodarstwa na rubieżach, z dala od większych osad.
źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rubież
rubieże
D. rubieży
rubieży
C. rubieży
rubieżom
B. rubież
rubieże
N. rubieżą
rubieżami
Ms. rubieży
rubieżach
W. rubieży
rubieże
-
Zapożyczenie wsch. słow.: st.rus. rubežь ‘znak wycięty na drzewie; miedza, granica’, ukr. rubíž m. ‘rubież, granica; kraniec’, ros. rubéž m. ‘granica, kraniec, kres, skraj’ < psł. *rǫbežь ‘cięcie, nacięcie; skraj, granica’, od psł. czasownika *rǫbiti (zob. rąbać).
Rodzima postać rąbież ‘kraj, koniec; granica’ poświadczona w st.pol., szczątkowo zachowana w gwarach.