politowanie
-
postawa emocjonalna w stosunku do osoby, która znalazła się w niekorzystnej sytuacji wskutek własnego działania lub własnej niekompetencji albo braku zdolności, mająca elementy współczucia, ale także lekceważenia i wyższości wobec tej osoby
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- głębokie; lekkie; dobrotliwe, żartobliwe politowanie
- śmiech i politowanie, smutek i politowanie
- uśmiech, uśmieszek; wyraz politowania
- pełen, pełny; godny politowania
- budzić, wzbudzić/wzbudzać politowanie
- kiwać głową, pokiwać głową, pokręcić głową; myśleć o kimś/czymś; patrzeć, spojrzeć z politowaniem
-
Stan posiadania błędnego rycerza przedstawia się nad wyraz skromnie. Jego uzbrojenie jest liche, koń budzi politowanie, wygląd giermka nie świadczy o zamożności pana.
źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009
Agata z politowaniem patrzyła na siostrę, która przerwała studia, gdy pojawiło się pierwsze dziecko, i zajęła się wyłącznie domem.
źródło: NKJP: Polka 2000, Dziennik Polski, 2000-06-10
Siedział bezsilny, wyczerpany, z bezkrwistą twarzą, ze spojrzeniem bez wyrazu, prawie godny politowania, w dużym płaszczu na wątłych ramionach i kapeluszu.
źródło: NKJP: Kazimierz Osmecki Iranek: Powołanie i przeznaczenie : wspomnienia oficera Komendy Głównej AK, 2004
Prośby o wspólny pokój staruszków, którzy pragną pędzić życie we dwoje, powodują jeszcze stale pełne politowania uśmiechy i propozycje, żeby się lepiej zajęli czym innym.
źródło: NKJP: Michalina Wisłocka: Sztuka kochania, 1976
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. politowanie
politowania
D. politowania
politowań
C. politowaniu
politowaniom
B. politowanie
politowania
N. politowaniem
politowaniami
Ms. politowaniu
politowaniach
W. politowanie
politowania
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. litować się
W postaci: polutowanie