-
1.
książk. stan, w którym ktoś lub coś nie porusza się -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek -
- absolutny, całkowity, zupełny; krótki bezruch
- tkwić, trwać; zamrzeć, zastygnąć, zesztywnieć w bezruchu
-
Chłopak zesztywniał w pełnym napięcia bezruchu.
źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990
Ciekawi mnie bezruch wędkarzy, ich dziwna, posępna medytacja, długie godziny spędzane na mrozie albo w deszczu ze wzrokiem wbitym w spławik.
źródło: NKJP: Michał Olszewski: Chwalcie łąki umajone, 2005
Zastygam w absolutnym bezruchu. Pomaga mi to w koncentracji na jednej myśli.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1997
Obudził go bezruch pociągu i przejmujące zimno.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bezruch
bezruchy
D. bezruchu
bezruchów
C. bezruchowi
bezruchom
B. bezruch
bezruchy
N. bezruchem
bezruchami
Ms. bezruchu
bezruchach
W. bezruchu
bezruchy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. bez II, ruch