trapić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

męczyć kogoś i niepokoić

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

turbować

	Duda-Gracz ma swoje obsesje i lęki, trapi go nieraz myśl, że się powtarza, że sam sobie spętał dłonie powracającymi nastrojami, że maluje ciągle to samo. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego,1995
	Ksiądz odmienił się wyraźnie. Nie był już [...] tak pewny siebie jak przedtem. Coś trapiło go najwidoczniej. Bawił się łyżeczką, nad czymś się zastanawiając. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
	Od początku Genowefę gryzło sumienie. [...] Trapiło ją, że odbiera męża kobiecie. źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
	Przez całe moje życie trapiło mnie to, że nie mogłem mówić prawdy o ojcu. źródło: NKJP: Katyń podczas II wojny (1 cz.), Co Tydzień Jaworzno, 2003-04-02

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: trapiono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę trapił będę trapić	będę trapiła będę trapić	będę trapiło będę trapić	będziemy trapili będziemy trapić	będziemy trapiły będziemy trapić
2 os.	będziesz trapił będziesz trapić	będziesz trapiła będziesz trapić	będziesz trapiło będziesz trapić	będziecie trapili będziecie trapić	będziecie trapiły będziecie trapić
3 os.	będzie trapił będzie trapić	będzie trapiła będzie trapić	będzie trapiło będzie trapić	będą trapili będą trapić	będą trapiły będą trapić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		trapmy
2 os.	trap	trapcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trapiłbym bym trapił	trapiłabym bym trapiła	trapiłobym bym trapiło	trapilibyśmy byśmy trapili	trapiłybyśmy byśmy trapiły
2 os.	trapiłbyś byś trapił	trapiłabyś byś trapiła	trapiłobyś byś trapiło	trapilibyście byście trapili	trapiłybyście byście trapiły
3 os.	trapiłby by trapił	trapiłaby by trapiła	trapiłoby by trapiło	trapiliby by trapili	trapiłyby by trapiły

bezosobnik: trapiono by

bezokolicznik: trapić

imiesłów przysłówkowy współczesny: trapiąc

gerundium: trapienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: trapiący

imiesłów przymiotnikowy bierny: trapiony

odpowiednik aspektowy: strapić

Rz_nieżywotny	+	trapić	+	KOGO
(to), że ZDANIE	+	trapić	+	KOGO

z st.czes. trápiti 'męczyć, dręczyć, gnebić'

O rodzimym kontynuancie psł. *torpiti 'zadawać ból, cierpienie, męczyć, dręczyć' w polszczyźnie zob. stropić.