-
1.
w sposób świadczący o braku strachu i zniechęcenia w sytuacji, gdy pojawiają się trudności i niebezpieczeństwa -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: mężnie
odważnie
śmiało I
antonimy: bojaźliwie
tchórzliwie
-
- dzielnie bić, bronić się, walczyć; walczący
- bardzo dzielnie
-
Dzielnie walcząca załoga Wawelu kapituluje 23 marca 1772 roku a najdłużej broniący się ośrodek oporu konfederatów twierdza Jasna Góra pada 18 sierpnia 1772 roku.
źródło: NKJP: Ryszard Henryk Bochenek: Twierdza Jasna Góra, 1997
Przewracani, deptani, rozszarpywani i miażdżeni, bronili się dzielnie, kładąc wrogów pokotem. Ale żołnierzy było na placu za mało.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
[...] nie mogli się przekonać, dopóki nie doszło do bitew, jak dzielnie w obronie ojczystej ziemi stawał rosyjski żołnierz i jaką desperację ujawniał [...].
źródło: NKJP: Świat bez wojny?, Dodatek do Gazety Wyborczej, 1995-05-05
Towarzyszy nam gorzki wiersz Marii Konopnickiej, jak to najdzielniej biją króle, a najgęściej giną chłopy.
źródło: NKJP: Kazimierz Cuch, Echo Dnia, 2004-08-08
Bowiem, co zgodnie świadczyli wszyscy, była silna jak mężczyźni, bardziej niż oni bezwzględna, nikt od niej nie był odważniejszy i nie bił się dzielniej.
źródło: NKJP: Dwunastu chłopa na Umrzyka Skrzyni, Dziennik Polski, 1999-10-23
-
część mowy: przysłówek
stopień równy dzielnie
stopień wyższy dzielniej
-
Zob. dzielny