rozstawać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

kończyć z kimś związek uczuciowy lub służbowy

[rosstawać sie]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

	Jeśli w tym okresie rodzice (szczególnie matka), rozstają się z dzieckiem, narażają je na bardzo głębokie emocjonalne zranienia, które będą miały poważne konsekwencje w przyszłości. źródło: NKJP: Wojciech Eichelberger: O co pytają dzieci? : o miłości i wychowaniu, 1999
	Każdy pracodawca, rozstając się z pracownikiem, musi wydać mu świadectwo pracy. źródło: NKJP: Elżbieta Kucharska: Pożegnanie z firmą, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-11-22
	Gdy rozstawał się z kolejnymi firmami - zawsze z powodu reorganizacji - szybko potrafił znaleźć inną pracę. źródło: NKJP: Krzysztof Zając: Po czterdziestce nie zatrudnią, Express Ilustrowany, 2001-10-29
	Właśnie rozstaję się z mężem - mruknęłam, patrząc w stół. źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia głupców, 2009
	[...] mąż i żona rozstają się. źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 196, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstawałem się +(e)m się rozstawał	rozstawałam się +(e)m się rozstawała	rozstawałom się +(e)m się rozstawało	rozstawaliśmy się +(e)śmy się rozstawali	rozstawałyśmy się +(e)śmy się rozstawały
2 os.	rozstawałeś się +(e)ś się rozstawał	rozstawałaś się +(e)ś się rozstawała	rozstawałoś się +(e)ś się rozstawało	rozstawaliście się +(e)ście się rozstawali	rozstawałyście się +(e)ście się rozstawały
3 os.	rozstawał się	rozstawała się	rozstawało się	rozstawali się	rozstawały się

bezosobnik: rozstawano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rozstawał będę się rozstawać	będę się rozstawała będę się rozstawać	będę się rozstawało będę się rozstawać	będziemy się rozstawali będziemy się rozstawać	będziemy się rozstawały będziemy się rozstawać
2 os.	będziesz się rozstawał będziesz się rozstawać	będziesz się rozstawała będziesz się rozstawać	będziesz się rozstawało będziesz się rozstawać	będziecie się rozstawali będziecie się rozstawać	będziecie się rozstawały będziecie się rozstawać
3 os.	będzie się rozstawał będzie się rozstawać	będzie się rozstawała będzie się rozstawać	będzie się rozstawało będzie się rozstawać	będą się rozstawali będą się rozstawać	będą się rozstawały będą się rozstawać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozstawajmy się
2 os.	rozstawaj się	rozstawajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstawałbym się bym się rozstawał	rozstawałabym się bym się rozstawała	rozstawałobym się bym się rozstawało	rozstawalibyśmy się byśmy się rozstawali	rozstawałybyśmy się byśmy się rozstawały
2 os.	rozstawałbyś się byś się rozstawał	rozstawałabyś się byś się rozstawała	rozstawałobyś się byś się rozstawało	rozstawalibyście się byście się rozstawali	rozstawałybyście się byście się rozstawały
3 os.	rozstawałby się by się rozstawał	rozstawałaby się by się rozstawała	rozstawałoby się by się rozstawało	rozstawaliby się by się rozstawali	rozstawałyby się by się rozstawały

bezosobnik: rozstawano by się

bezokolicznik: rozstawać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozstając się

gerundium: rozstawanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozstający się

odpowiednik aspektowy: rozstać się

Rz osobowy

+

rozstawać się

+

z KIM/CZYM

ogsł. *orz-stavati sę

Czasownik niedokonany od rozstać się.
Zob. stać