dzielny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

taki, którego nie przerażają i nie zniechęcają do działania trudności i niebezpieczeństwa

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

	synonimy:	mężny odważny śmiały
	antonimy:	bojaźliwy tchórzliwy

dzielny chłopak, chłopiec, człowiek, mąż, mężczyzna, Polak, syn; bohater, bojownik, chwat, obrońca, oficer, policjant, ratownik, rycerz, strażak, wojak, wojownik, wódz, żołnierz; naród; koń; dzielna dziewczyna, kobieta
najdzielniejszy z dzielnych
dzielny i bohaterski, dzielny i odważny, dzielny i szlachetny

	- Stój! Ręce do góry! - Dwóch dzielnych policjantów z pistoletami w dłoniach wpadło do środka. źródło: NKJP: Jacek Rębacz: Zakopane: sezon na samobójców, 2006
	[...] gdy grupa wojowników czyha w zasadzce na wrogów, wówczas najłatwiej można odróżnić dzielnego żołnierza od tchórza [...]. źródło: NKJP: Mikołaj Szymański: Malkontent, tłumacz i kwakier, Magazyn nr 48 dodatek do Gazety Wyborczej, 1997-11-28
	[...] protestował przeciw uproszczonemu podziałowi społeczeństwa na tchórzy i oportunistów oraz dzielnych i odważnych opozycjonistów [...]. źródło: NKJP: Alina Brodzka, Lidia Burska (red.): Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej, 1998
	Stereotyp dzielnego Polaka, który, prędzej niż pomyśli, chwyta za szablę, jest takim samym tworem kiepskiej literatury jak stereotyp tchórzliwego Czecha [...]. źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 2001
	No, to do roboty! - rzuca hasło strażak, najdzielniejszy z dzielnych, kapitan straży pożarnej. źródło: NKJP: „Na własną rękę”, Dziennik Polski, 2002-05-10

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Stopień wyższy

Rz _żywotny	+	dzielny	+
szyk: neutralny

psł. *dělьnъ 'związany z pracą; dobrze pracujący, gorliwy, zdatny do pracy'