Jak korzystać ze słownika?

gonić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

5. do mycia

  • Definicja

    5.

    zmuszać kogoś do robienia czegoś
  • Warianty
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • Połączenia
    • nauczyciele gonią
    • gonić dzieci, uczniów
    • gonić do lekcji, do nauki, do pracy, do roboty, do sprzątania
  • Cytaty

    [...] niektórzy trenerzy gonią skoczków do siłowni, żeby wyrabiali sobie mięśnie i siłę odbicia.

    źródło: NKJP: Dariusz Wołowski: SKOKI NARCIARSKIE. PŚ w Zakopanem, Gazeta Wyborcza, 1996-01-26

    Byłem przyzwyczajony do pasienia krów z wiejskimi dziećmi, biegania po polach, lasach, a on gonił mnie do czytania książek.

    źródło: NKJP: Huzarska-Szumiec Magda: Józek Szkolny, Gazeta Krakowska, 2007-05-05

    [...] nie inicjuję zbiórek pieniędzy na imieniny wychowawcy i nie gonię męża do malowania klasy.

    źródło: NKJP: Edyta Cieślak: Od wywiadówki do wywiadówki. (Szkoła bez przemocy), Dziennik Łódzki, 2007-01-12

    I co pan jeszcze pamięta? - Wszystko. Jak nas Niemce gonili, żeby śnieg odgarniać z szosy.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. gonię
    		 gonimy
    2 os. gonisz
    		 gonicie
    3 os. goni
    		 gonią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. goniłem
    +(e)m gonił
    		 goniłam
    +(e)m goniła
    		 goniłom
    +(e)m goniło
    		 goniliśmy
    +(e)śmy gonili
    		 goniłyśmy
    +(e)śmy goniły
    2 os. goniłeś
    +(e)ś gonił
    		 goniłaś
    +(e)ś goniła
    		 goniłoś
    +(e)ś goniło
    		 goniliście
    +(e)ście gonili
    		 goniłyście
    +(e)ście goniły
    3 os. gonił
    		 goniła
    		 goniło
    		 gonili
    		 goniły

    bezosobnik: goniono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę gonił
    będę gonić
    		 będę goniła
    będę gonić
    		 będę goniło
    będę gonić
    		 będziemy gonili
    będziemy gonić
    		 będziemy goniły
    będziemy gonić
    2 os. będziesz gonił
    będziesz gonić
    		 będziesz goniła
    będziesz gonić
    		 będziesz goniło
    będziesz gonić
    		 będziecie gonili
    będziecie gonić
    		 będziecie goniły
    będziecie gonić
    3 os. będzie gonił
    będzie gonić
    		 będzie goniła
    będzie gonić
    		 będzie goniło
    będzie gonić
    		 będą gonili
    będą gonić
    		 będą goniły
    będą gonić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. gońmy
    2 os. goń
    		 gońcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. goniłbym
    bym gonił
    		 goniłabym
    bym goniła
    		 goniłobym
    bym goniło
    		 gonilibyśmy
    byśmy gonili
    		 goniłybyśmy
    byśmy goniły
    2 os. goniłbyś
    byś gonił
    		 goniłabyś
    byś goniła
    		 goniłobyś
    byś goniło
    		 gonilibyście
    byście gonili
    		 goniłybyście
    byście goniły
    3 os. goniłby
    by gonił
    		 goniłaby
    by goniła
    		 goniłoby
    by goniło
    		 goniliby
    by gonili
    		 goniłyby
    by goniły

    bezosobnik: goniono by

    bezokolicznik: gonić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: goniąc

    gerundium: gonienie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: goniący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: goniony

  • Składnia
    Rzosobowy + gonić +
    KOGO + do CZEGO
    Rzosobowy + gonić +
    KOGO + żeby ZDANIE
  • Pochodzenie

    psł. *goniti 'poganiać, popędzać zwierzę lub stado, pędzić przed sobą; biec za kimś, za czymś, by go złapać, ścigać'