ustosunkować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zająć określone stanowisko wobec kogoś lub czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

rząd, sąd ustosunkował się; społeczeństwo ustosunkowało się; władze ustosunkowały się
ustosunkować się do jakiejś kwestii, do oferty, do poglądów, do postulatów, do problemów współczesności, do projektu, do propozycji, do referatu, do teorii, do uwag, do czyjejś wypowiedzi, do czyjegoś wystąpienia, do zarzutów, do zeznań, do żądań
ustosunkować się krytycznie, negatywnie, niechętnie, nieprzychylnie, nieżyczliwie, pozytywnie, przychylnie, przyjaźnie, serdecznie, życzliwie, wrogo

	W komendzie policji miasta Wilna zebrało się zacne grono i zastanawiało się, co robić. [...] Wpłynęła skarga i należało oficjalnie się do niej ustosunkować. źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996
	Spróbuję w paru słowach ustosunkować się do artykułu pana Wernera. źródło: NKJP: Marek Joachim Sawicki: Co po H-H – replika, Esensja, 2005, nr 8
	Z końcem 1889 r. rząd rosyjski dał do zrozumienia w Berlinie, że gotów jest odnowić z Rzeszą traktat reasekuracyjny [...]. Bismarck był zdania, że do tych propozycji należy ustosunkować się pozytywnie i układ przedłużyć. źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
	Posiedzenie Komitetu przeciągało się. Było nad czym dyskutować. Nie wiedzieliśmy przede wszystkim, jak się ustosunkować do nowego kierownictwa PPR-u. źródło: NKJP: Teresa Torańska, Oni, 1985

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustosunkowałem się +(e)m się ustosunkował	ustosunkowałam się +(e)m się ustosunkowała	ustosunkowałom się +(e)m się ustosunkowało	ustosunkowaliśmy się +(e)śmy się ustosunkowali	ustosunkowałyśmy się +(e)śmy się ustosunkowały
2 os.	ustosunkowałeś się +(e)ś się ustosunkował	ustosunkowałaś się +(e)ś się ustosunkowała	ustosunkowałoś się +(e)ś się ustosunkowało	ustosunkowaliście się +(e)ście się ustosunkowali	ustosunkowałyście się +(e)ście się ustosunkowały
3 os.	ustosunkował się	ustosunkowała się	ustosunkowało się	ustosunkowali się	ustosunkowały się

bezosobnik: ustosunkowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ustosunkujmy się
2 os.	ustosunkuj się	ustosunkujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustosunkowałbym się bym się ustosunkował	ustosunkowałabym się bym się ustosunkowała	ustosunkowałobym się bym się ustosunkowało	ustosunkowalibyśmy się byśmy się ustosunkowali	ustosunkowałybyśmy się byśmy się ustosunkowały
2 os.	ustosunkowałbyś się byś się ustosunkował	ustosunkowałabyś się byś się ustosunkowała	ustosunkowałobyś się byś się ustosunkowało	ustosunkowalibyście się byście się ustosunkowali	ustosunkowałybyście się byście się ustosunkowały
3 os.	ustosunkowałby się by się ustosunkował	ustosunkowałaby się by się ustosunkowała	ustosunkowałoby się by się ustosunkowało	ustosunkowaliby się by się ustosunkowali	ustosunkowałyby się by się ustosunkowały

bezosobnik: ustosunkowano by się

bezokolicznik: ustosunkować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ustosunkowawszy się

gerundium: ustosunkowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: ustosunkowywać się

Rz_osobowy

+

ustosunkować się

+

do CZEGO + (JAK)

Od: stosunek