-
1.
książk. znajdujący się daleko od innych -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni -
- odosobniony zakątek; odosobniona droga, ścieżka; cela; kępa drzew; odosobnione miejsce
- odosobniony od ludzi, świata
-
Nie dążył do tego, lecz siłą rzeczy zaczął schodzić wszystkim z drogi, szukać miejsc odosobnionych i zacisznych [...].
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1998
Zajmował z Ewą obszerną, odosobnioną willę na mokotowskiej skarpie, z ogródkiem pełnym bzów i tulipanów [...].
źródło:
Tańczący dobierali się w pary, bez skrępowania okazujące sobie swą wzajemną fascynację, aż wreszcie trzymając się w objęciach oddalali się w poszukiwaniu bardziej odosobnionych miejsc na miłosne spełnienie.
źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. odosobniony
odosobniony
odosobniony
odosobnione
odosobniona
D. odosobnionego
odosobnionego
odosobnionego
odosobnionego
odosobnionej
C. odosobnionemu
odosobnionemu
odosobnionemu
odosobnionemu
odosobnionej
B. odosobnionego
odosobnionego
odosobniony
odosobnione
odosobnioną
N. odosobnionym
odosobnionym
odosobnionym
odosobnionym
odosobnioną
Ms. odosobnionym
odosobnionym
odosobnionym
odosobnionym
odosobnionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. odosobnieni
odosobnieni
odosobnione
odosobnione
D. odosobnionych
odosobnionych
odosobnionych
odosobnionych
C. odosobnionym
odosobnionym
odosobnionym
odosobnionym
B. odosobnionych
odosobnionych
odosobnionych
odosobnione
N. odosobnionymi
odosobnionymi
odosobnionymi
odosobnionymi
Ms. odosobnionych
odosobnionych
odosobnionych
odosobnionych
-
+ odosobniony +
szyk: neutralny -
Zob. osobny
-
+ odosobniony +
szyk: neutralny