-
książk.
ostateczny wynik czyjegoś rozumowania
-
[koŋkluzja] lub [konkluzja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka
-
- generalna, końcowa, ogólna, ostateczna; interesująca, zaskakująca; gorzka, optymistyczna, smutna konkluzja; błędne, słuszne konkluzje
- konkluzja autora, premiera; artykułu, książki, raportu, rozmowy
- konkluzje i wnioski
- sformułować konkluzję
- zakończyć konkluzją
- dojść/dochodzić, zmierzać do konkluzji
- stwierdzić/stwierdzać w konkluzji
-
|
[...] dzisiaj truizmem jest konkluzja, że system emerytalno-rentowy wymaga gruntownego zreformowania [...].
źródło: NKJP: Stanisław Owsiak: Finanse publiczne, 1998
|
|
Przypomniał sobie te wszystkie wymuszone cukierniane rozmowy z córką, przerywane kłopotliwą ciszą. Wszystkie one nieuchronnie prowadziły do konkluzji: kiepskie wyniki w nauce, karygodne zachowanie, i kończyły się dąsami, a raz nawet płaczem.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
|
|
Marianna sięgnęła do kieszeni po kartkę z dawną umową, podarła ją i rzuciła na blat stołu. [...] W końcu przeszła do konkluzji: trzeba wszystko, co momy w Szopienicach, sprzedać i kupić dom z ogródkiem za starą granicą sprzed trzydziestego dziewiątego roku, blisko Rept.
źródło: NKJP: Kazimierz Kutz: Piąta strona świata, 2010
|
|
Powyższe konkluzje wywołały gorącą polemikę badaczy zaliczających się do grona realistów.
źródło: NKJP: Jacek Czaputowicz: Teorie stosunków międzynarodowych, 2007
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
konkluzja
|
konkluzje
|
|
D. |
konkluzji
|
konkluzji
|
neut |
konkluzyj
|
char |
C. |
konkluzji
|
konkluzjom
|
|
B. |
konkluzję
|
konkluzje
|
|
N. |
konkluzją
|
konkluzjami
|
|
Ms. |
konkluzji
|
konkluzjach
|
|
W. |
konkluzjo
|
konkluzje
|
|
-
łac.
conclūsiō
'zamknięcie; wniosek końcowy'
CHRONOLOGIZACJA:
SPXVI: konkluzyja
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 24.09.2012