umykać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

uchylać się w celu uniknięcia określonego rodzaju kontaktu fizycznego

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Grodowy ogania się, chwyta pałkę, bierze zamach, ale pies umyka przed ciosem.

źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

- Tomek - zaśmiała się wbrew sobie, gdy niczym ośmiornica zaczął oplatać ją ramionami, zręcznie umykając przed jej rękami.

źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia głupców, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: umykano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę umykał będę umykać	będę umykała będę umykać	będę umykało będę umykać	będziemy umykali będziemy umykać	będziemy umykały będziemy umykać
2 os.	będziesz umykał będziesz umykać	będziesz umykała będziesz umykać	będziesz umykało będziesz umykać	będziecie umykali będziecie umykać	będziecie umykały będziecie umykać
3 os.	będzie umykał będzie umykać	będzie umykała będzie umykać	będzie umykało będzie umykać	będą umykali będą umykać	będą umykały będą umykać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		umykajmy
2 os.	umykaj	umykajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	umykałbym bym umykał	umykałabym bym umykała	umykałobym bym umykało	umykalibyśmy byśmy umykali	umykałybyśmy byśmy umykały
2 os.	umykałbyś byś umykał	umykałabyś byś umykała	umykałobyś byś umykało	umykalibyście byście umykali	umykałybyście byście umykały
3 os.	umykałby by umykał	umykałaby by umykała	umykałoby by umykało	umykaliby by umykali	umykałyby by umykały

bezosobnik: umykano by

bezokolicznik: umykać

imiesłów przysłówkowy współczesny: umykając

gerundium: umykanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: umykający

odpowiednik aspektowy: umknąć

Rz żywotny

+

umykać

+

przed CZYM

Zob. mknąć