-
2.
sprawić, że ktoś czuje się zniewolony i przytłoczony sytuacją, w której się znalazł -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka -
- gorączkowe, ponure... myśli osaczyły kogoś
- osaczyć kogoś argumentami, oskarżeniami, podejrzeniami
- ktoś czuje się osaczony
-
Na przykład niemowlę wrzeszczy przez całą noc z powodu kolki, mężczyzna wraca pijany, bo zalewał smutki, kobieta czuje się osaczona przez trudną codzienność, ma pretensje do partnera - powstaje mieszanka wybuchowa.
źródło: NKJP: Mirosława Kątna: Ofiary i gapie, Polityka, 2001-02-03
Prawie ją stłamsiłeś, osaczyłeś i ubezwłasnowolniłeś. Dziewczyna jest na tyle uczciwa, że powiedziała, że rezygnuje z bycia z Tobą [...].
źródło: NKJP: Usenet.pl, 2002-06-18
Po chwili osaczyły ją gorączkowe myśli, oderwane słowa, dźwięki, dotknięcia, których źródło czuła gdzieś w głębi ciała.
źródło: NKJP: Anna Bolecka: Concerto d'amore, 2004
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. osaczę
osaczymy
2 os. osaczysz
osaczycie
3 os. osaczy
osaczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. osaczyłem
+(e)m osaczył
osaczyłam
+(e)m osaczyła
osaczyłom
+(e)m osaczyło
osaczyliśmy
+(e)śmy osaczyli
osaczyłyśmy
+(e)śmy osaczyły
2 os. osaczyłeś
+(e)ś osaczył
osaczyłaś
+(e)ś osaczyła
osaczyłoś
+(e)ś osaczyło
osaczyliście
+(e)ście osaczyli
osaczyłyście
+(e)ście osaczyły
3 os. osaczył
osaczyła
osaczyło
osaczyli
osaczyły
bezosobnik: osaczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. osaczmy
2 os. osacz
osaczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. osaczyłbym
bym osaczył
osaczyłabym
bym osaczyła
osaczyłobym
bym osaczyło
osaczylibyśmy
byśmy osaczyli
osaczyłybyśmy
byśmy osaczyły
2 os. osaczyłbyś
byś osaczył
osaczyłabyś
byś osaczyła
osaczyłobyś
byś osaczyło
osaczylibyście
byście osaczyli
osaczyłybyście
byście osaczyły
3 os. osaczyłby
by osaczył
osaczyłaby
by osaczyła
osaczyłoby
by osaczyło
osaczyliby
by osaczyli
osaczyłyby
by osaczyły
bezosobnik: osaczono by
bezokolicznik: osaczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: osaczywszy
gerundium: osaczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osaczenie
osaczenia
D. osaczenia
osaczeń
C. osaczeniu
osaczeniom
B. osaczenie
osaczenia
N. osaczeniem
osaczeniami
Ms. osaczeniu
osaczeniach
W. osaczenie
osaczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: osaczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. osaczony
osaczony
osaczony
osaczone
osaczona
D. osaczonego
osaczonego
osaczonego
osaczonego
osaczonej
C. osaczonemu
osaczonemu
osaczonemu
osaczonemu
osaczonej
B. osaczonego
osaczonego
osaczony
osaczone
osaczoną
N. osaczonym
osaczonym
osaczonym
osaczonym
osaczoną
Ms. osaczonym
osaczonym
osaczonym
osaczonym
osaczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. osaczeni
osaczeni
osaczone
osaczone
D. osaczonych
osaczonych
osaczonych
osaczonych
C. osaczonym
osaczonym
osaczonym
osaczonym
B. osaczonych
osaczonych
osaczonych
osaczone
N. osaczonymi
osaczonymi
osaczonymi
osaczonymi
Ms. osaczonych
osaczonych
osaczonych
osaczonych
odpowiednik aspektowy: osaczać
-
+ osaczyć + KOGO + (CZYM) -
Od st.pol. osoczyć 'oskarżyć, obwinić (przeważnie niesłusznie), oszkalować' od psł. *sočiti 'ścigać, tropić; obwiniać, oskarżać' (Bor)
-
+ osaczyć + KOGO + (CZYM)