nadmierny - Wielki słownik języka polskiego PAN

większy niż taki, który można uznać za właściwy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

nadmierny apetyt, entuzjazm, krytycyzm, niepokój, optymizm, pośpiech, stres, wysiłek; hałas, osad, rozrost, ciężar, wpływ; nadmierna drażliwość, ekspresja, ostrożność, pobudliwość, podejrzliwość, potliwość, wrażliwość; prędkość, ruchliwość, szybkość; wilgotność; troska; biurokracja, eksploatacja, ingerencja, kontrola; ilość, liczba; nadmierne przywiązanie, zainteresowanie, zaufanie; eksponowanie, opalanie, owłosienie, pobudzenie, pocenie; cierpienie, obciążenie, ryzyko, zadłużenie; nagromadzenie, rozdrobnienie, stężenie, zagęszczenie, zróżnicowanie; nadmierne ambicje, emocje; opady; koszty

	Pojawia się [...] pytanie, czy w kraju, w którym dominuje nadmierne spożycie trunków wysokoprocentowych [...], silne zaostrzanie ograniczeń reklamy i promocji piwa i lekkich win jest w ogóle sensowne. źródło: NKJP: Krzysztof Albin: Reklama - przekaz, odbiór, interpretacja, 2002
	Nadmierna liczba wydawanych u nas przepisów [...] sprawia, że obniża się kultura prawna z powodu niemożliwości poznania tego, co obowiązuje jako prawo. źródło: NKJP: Maria Szyszkowska: W poszukiwaniu sensu życia : po co nam filozofia, 1997
	Mój były małżonek [...] zaproponował, że odkupi moją połowę. Nie chciałam, bo jak pan pewnie zauważył, nie przywiązuję nadmiernej wagi do pieniędzy. źródło: NKJP: Michał Bielecki: Siostra Komandosa, 1997
	Był pogodnym, zadowolonym z życia starszym panem o pokaźnej, ale nie nadmiernej tuszy. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. miara, mierzyć

Uznawane za niepoprawne w połączeniu z rzeczownikami konkretnymi, np.: nadmierna budowla