pożartować - Wielki słownik języka polskiego PAN

żartować - mówić lub robić coś, aby wywołać śmiech - przez dość krótki czas

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

rozrywka

pożartować na jakiś temat
pożartować z kolegów
pożartować z dziewczynami, z ludźmi
czasem, trochę; miło pożartować
chcieć, lubić, móc pożartować
pogadać, pożartować; pożartować, pośmiać się; pożartować, potańczyć

Kiedyś mogliśmy nawet czasem pożartować na lekcji, a teraz nauczyciele mają grobowe miny, są spięci – mówi jedna z uczennic.

źródło: NKJP: Marcin Twaróg: Szkolny folwark, Trybuna Śląska, 2003-10-04

Pani minister, możemy oczywiście pożartować, choć Kodeks postępowania karnego takich elementów podczas przesłuchiwania świadka nie dopuszcza.

źródło: NKJP: Stenogram z 85. posiedzenia Komisji Śledczej do zbadania ujawnionych w mediach zarzutów dotyczących przypadków korupcji podczas prac nad nowelizacją ustawy o radiofonii i telewizji (SRTV) w dniu 21 listopada 2003 r.

Pan sam zbudował ten samochód czy też ktoś panu pomógł? Zapytałem: - Czy to prawda, że jamników nie kupuje się na sztuki, ale na metry? Tupnęła bosą nogą. - Pan, zdaje się, nie ma poczucia humoru. Pożartować z panem nie można.

źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	pożartuję	pożartujemy
2 os.	pożartujesz	pożartujecie
3 os.	pożartuje	pożartują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pożartowałem +(e)m pożartował	pożartowałam +(e)m pożartowała	pożartowałom +(e)m pożartowało	pożartowaliśmy +(e)śmy pożartowali	pożartowałyśmy +(e)śmy pożartowały
2 os.	pożartowałeś +(e)ś pożartował	pożartowałaś +(e)ś pożartowała	pożartowałoś +(e)ś pożartowało	pożartowaliście +(e)ście pożartowali	pożartowałyście +(e)ście pożartowały
3 os.	pożartował	pożartowała	pożartowało	pożartowali	pożartowały

bezosobnik: pożartowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pożartujmy
2 os.	pożartuj	pożartujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pożartowałbym bym pożartował	pożartowałabym bym pożartowała	pożartowałobym bym pożartowało	pożartowalibyśmy byśmy pożartowali	pożartowałybyśmy byśmy pożartowały
2 os.	pożartowałbyś byś pożartował	pożartowałabyś byś pożartowała	pożartowałobyś byś pożartowało	pożartowalibyście byście pożartowali	pożartowałybyście byście pożartowały
3 os.	pożartowałby by pożartował	pożartowałaby by pożartowała	pożartowałoby by pożartowało	pożartowaliby by pożartowali	pożartowałyby by pożartowały

bezosobnik: pożartowano by

bezokolicznik: pożartować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pożartowawszy

gerundium: pożartowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	pożartowanie	pożartowania
D.	pożartowania	pożartowań
C.	pożartowaniu	pożartowaniom
B.	pożartowanie	pożartowania
N.	pożartowaniem	pożartowaniami
Ms.	pożartowaniu	pożartowaniach
W.	pożartowanie	pożartowania

Składnia

Rz_osobowy	+	pożartować	+	(z KOGO/CZEGO)
Rz_osobowy	+	pożartować	+	(z KIM)

Pochodzenie

Zob. żartować