-
uprzejma forma powitania, pożegnania, podziękowania lub okazania szacunku polegająca na pochyleniu przed kimś głowy lub całego ciała albo na dygnięciu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie
-
- grzeczny, uprzejmy; ceremonialny; powitalny, pożegnalny; głęboki, niski ukłon
- wykonać, złożyć/składać; odwzajemnić; posłać, przesłać komuś ukłon; wymieniać ukłony
- podziękować ukłonem
- schylić się, giąć się, zgiąć się/zginać się, zgiąć/zginać plecy w ukłonie
-
|
Kiedy porucznik polecił kierowcy, żeby otworzył bagażnik, wódz wyjął z niego zamknięty kosz i wręczył mi z niskim ukłonem.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
|
|
Ukłoniłem jej się na peronie na pożegnanie, wkładając w ten ukłon cały mój żal, że się już nigdy pewnie nie spotkamy.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
|
|
Ambasador wyszedł, wykonawszy kilka skomplikowanych, ceremonialnych ukłonów.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
ukłon
|
ukłony
|
|
| D. |
ukłonu
|
ukłonów
|
|
| C. |
ukłonowi
|
ukłonom
|
|
| B. |
ukłon
|
ukłony
|
|
| N. |
ukłonem
|
ukłonami
|
|
| Ms. |
ukłonie
|
ukłonach
|
|
| W. |
ukłonie
|
ukłony
|
|
-
Rzeczownik od przedrostkowego czasownika ukłonić (się); zob. kłonić
CHRONOLOGIZACJA:
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 27.12.2012