zaczarować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

za pomocą działań magicznych wywołać zjawisko nadprzyrodzone

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

wierzenia i przesądy

Relacje znaczeniowe

synonimy:

zakląć

Cytaty

- Czy pan wie, że można tak zaczarować człowieka, że umrze? - powiedział, zamykając książkę w okładce z biblioteki. - Są tacy czarownicy w Afryce, którzy mówią komuś, że umrze, i on naprawdę umiera.

źródło: NKJP: Agata Miklaszewska: Huśtawka, 2005

- Może stracił swe umiejętności? - podsunęłam cicho. - To niemożliwe - odparła gniewnie. - Żaden z mędrców nie może nigdy stracić tego, co stanowi o tym, że jest mędrcem. - To może zaczarowała go Pani Piękna? - Ona może zaczarować ciebie, mnie, ale nie mędrca.

źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999

W nocy dowiaduje się, że to Zgredek zablokował barierkę i zaczarował tłuczek.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zaczaruję	zaczarujemy
2 os.	zaczarujesz	zaczarujecie
3 os.	zaczaruje	zaczarują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaczarowałem +(e)m zaczarował	zaczarowałam +(e)m zaczarowała	zaczarowałom +(e)m zaczarowało	zaczarowaliśmy +(e)śmy zaczarowali	zaczarowałyśmy +(e)śmy zaczarowały
2 os.	zaczarowałeś +(e)ś zaczarował	zaczarowałaś +(e)ś zaczarowała	zaczarowałoś +(e)ś zaczarowało	zaczarowaliście +(e)ście zaczarowali	zaczarowałyście +(e)ście zaczarowały
3 os.	zaczarował	zaczarowała	zaczarowało	zaczarowali	zaczarowały

bezosobnik: zaczarowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaczarujmy
2 os.	zaczaruj	zaczarujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaczarowałbym bym zaczarował	zaczarowałabym bym zaczarowała	zaczarowałobym bym zaczarowało	zaczarowalibyśmy byśmy zaczarowali	zaczarowałybyśmy byśmy zaczarowały
2 os.	zaczarowałbyś byś zaczarował	zaczarowałabyś byś zaczarowała	zaczarowałobyś byś zaczarowało	zaczarowalibyście byście zaczarowali	zaczarowałybyście byście zaczarowały
3 os.	zaczarowałby by zaczarował	zaczarowałaby by zaczarowała	zaczarowałoby by zaczarowało	zaczarowaliby by zaczarowali	zaczarowałyby by zaczarowały

bezosobnik: zaczarowano by

bezokolicznik: zaczarować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaczarowawszy

gerundium: zaczarowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zaczarowanie	zaczarowania
D.	zaczarowania	zaczarowań
C.	zaczarowaniu	zaczarowaniom
B.	zaczarowanie	zaczarowania
N.	zaczarowaniem	zaczarowaniami
Ms.	zaczarowaniu	zaczarowaniach
W.	zaczarowanie	zaczarowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaczarowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zaczarowany	zaczarowany	zaczarowany	zaczarowane	zaczarowana
D.	zaczarowanego	zaczarowanego	zaczarowanego	zaczarowanego	zaczarowanej
C.	zaczarowanemu	zaczarowanemu	zaczarowanemu	zaczarowanemu	zaczarowanej
B.	zaczarowanego	zaczarowanego	zaczarowany	zaczarowane	zaczarowaną
N.	zaczarowanym	zaczarowanym	zaczarowanym	zaczarowanym	zaczarowaną
Ms.	zaczarowanym	zaczarowanym	zaczarowanym	zaczarowanym	zaczarowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zaczarowani	zaczarowani	zaczarowane	zaczarowane
D.	zaczarowanych	zaczarowanych	zaczarowanych	zaczarowanych
C.	zaczarowanym	zaczarowanym	zaczarowanym	zaczarowanym
B.	zaczarowanych	zaczarowanych	zaczarowanych	zaczarowane
N.	zaczarowanymi	zaczarowanymi	zaczarowanymi	zaczarowanymi
Ms.	zaczarowanych	zaczarowanych	zaczarowanych	zaczarowanych

odpowiednik aspektowy: czarować

Składnia

+

zaczarować

+

KOGO/CO

Pochodzenie

Zob. czarować, (czar)