pouczać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. o odpowiedzialności karnej

  • 2.

    informować kogoś, jak się powinien zachować w określonej sytuacji
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    urzędy i ich funkcjonowanie


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    policja i inne służby mundurowe

    • policja, przewodniczący komisji śledczej, sąd poucza
    • pouczać kierowców, oskarżonego, świadka
    • pouczać o obowiązku, o odpowiedzialności karnej, o przysługujących prawach
  • W dalszej części pracy autorzy pouczają podatników o przysługujących im uprawnieniach wskazując konkretne przepisy.

    źródło: NKJP: Iwona Winiarska-Piasecka: Podatkowa gra, Gazeta Wyborcza, 1993-12-17

    Zgodnie z art. 233 § 2 Kodeksu karnego pouczam pana, iż zeznając przed sejmową Komisją Śledczą, jest pan zobowiązany mówić prawdę i tylko prawdę.

    źródło: KWSJP: Stenogram z 31. posiedzenia Komisji Śledczej 9 grudnia 2004 r.

    Kobieta na chwilę weszła do domu, pouczając synka, żeby nie oddalał się z podwórza.

    źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005

    Walek Kachnę pouczał, jak się ma zachować w nowej szkole, żeby od razu zrobić dobre wrażenie.

    źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952

    – Bądź grzeczna dla tego typa, ale mu nie ufaj – pouczał ją przed wyjazdem tatuś.

    źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. pouczam
    pouczamy
    2 os. pouczasz
    pouczacie
    3 os. poucza
    pouczają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. pouczałem
    +(e)m pouczał
    pouczałam
    +(e)m pouczała
    pouczałom
    +(e)m pouczało
    pouczaliśmy
    +(e)śmy pouczali
    pouczałyśmy
    +(e)śmy pouczały
    2 os. pouczałeś
    +(e)ś pouczał
    pouczałaś
    +(e)ś pouczała
    pouczałoś
    +(e)ś pouczało
    pouczaliście
    +(e)ście pouczali
    pouczałyście
    +(e)ście pouczały
    3 os. pouczał
    pouczała
    pouczało
    pouczali
    pouczały

    bezosobnik: pouczano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę pouczał
    będę pouczać
    będę pouczała
    będę pouczać
    będę pouczało
    będę pouczać
    będziemy pouczali
    będziemy pouczać
    będziemy pouczały
    będziemy pouczać
    2 os. będziesz pouczał
    będziesz pouczać
    będziesz pouczała
    będziesz pouczać
    będziesz pouczało
    będziesz pouczać
    będziecie pouczali
    będziecie pouczać
    będziecie pouczały
    będziecie pouczać
    3 os. będzie pouczał
    będzie pouczać
    będzie pouczała
    będzie pouczać
    będzie pouczało
    będzie pouczać
    będą pouczali
    będą pouczać
    będą pouczały
    będą pouczać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. pouczajmy
    2 os. pouczaj
    pouczajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. pouczałbym
    bym pouczał
    pouczałabym
    bym pouczała
    pouczałobym
    bym pouczało
    pouczalibyśmy
    byśmy pouczali
    pouczałybyśmy
    byśmy pouczały
    2 os. pouczałbyś
    byś pouczał
    pouczałabyś
    byś pouczała
    pouczałobyś
    byś pouczało
    pouczalibyście
    byście pouczali
    pouczałybyście
    byście pouczały
    3 os. pouczałby
    by pouczał
    pouczałaby
    by pouczała
    pouczałoby
    by pouczało
    pouczaliby
    by pouczali
    pouczałyby
    by pouczały

    bezosobnik: pouczano by

    bezokolicznik: pouczać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: pouczając

    gerundium: pouczanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: pouczający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: pouczany

    odpowiednik aspektowy: pouczyć

  • Rzosobowy + pouczać +
    KOGO + (o CZYM)
    Rzosobowy + pouczać +
    KOGO + że ZDANIE | żeby ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
    Rzosobowy + pouczać +
    KOGO + MOWA WPROST
  • Zob. uczyć