-
mężczyzna mądry i doświadczony
-
[mend-żec] lub pot. [mendżżec]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
-
- brodaty; stary; grecki, hinduski, żydowski; biblijny, taoistyczny mędrzec; wschodni; dawni, starożytni mędrcy
- mędrcy i poeci, mędrcy i prorocy; filozof i mędrzec; mistycy i mędrcy, pasterze i mędrcy
- wiedza; postawa, spokój mędrca
- być mędrcem
- opowiadać o mędrcach
-
|
- Woda jest wszystkim - mówi mędrzec żyjącego w Mali ludu Dogonów, Ogotemmeli.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 1998
|
|
Dialektyka jest to „logika sprzeczności”, stosowana, jak mówią mędrcy, tam, gdzie nie wystarcza logika formalna [...].
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Zniewolony umysł, 1951
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
mędrzec
|
mędrcy
|
ndepr |
mędrce
|
depr |
D. |
mędrca
|
mędrców
|
|
C. |
mędrcowi
|
mędrcom
|
|
B. |
mędrca
|
mędrców
|
|
N. |
mędrcem
|
mędrcami
|
|
Ms. |
mędrcu
|
mędrcach
|
|
W. |
mędrcu
mędrcze
|
mędrcy
|
ndepr |
mędrce
|
depr |
-
CHRONOLOGIZACJA:
SStp
SPXVI
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 26.10.2012