żebrak
-
osoba uboga, która prosi kogoś o pomoc pieniężną albo inne wsparcie materialne
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
hiperonimy: nędzarz
-
- stary; natrętny żebrak
- żebracy i bezdomni; żebracy i nędzarze; włóczęga i żebrak; domokrążcy i żebracy
- żebrak prosi
- pomagać żebrakom
- przepędzać żebraków
- wyglądać jak żebrak
-
Nie mam już na telefon, ostatnie forinty dałam żebrakowi.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
Tylko zimne smugi samochodowych reflektorów wychwytywały w ruchomej kurzawie niewyraźne ludzkie sylwetki [...] żebraków walczących między sobą o jałmużnę.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
Tłumy brudnych żebraków zalegają rogi pryncypalnych ulic, ich dzieci szarpią za odzież przechodniów.
źródło: NKJP: Psu na budę, Dziennik Polski, 1998-07-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. żebrak
żebracy
ndepr żebraki
depr D. żebraka
żebraków
C. żebrakowi
żebrakom
B. żebraka
żebraków
N. żebrakiem
żebrakami
Ms. żebraku
żebrakach
W. żebraku
żebracy
ndepr żebraki
depr -
niem. (dawne) sefēr