kształcić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

rozwijać i doskonalić jakąś cechę lub umiejętność

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

muzyka, praca kształci coś
kształcić charakter, poczucie obowiązku, wartości..., postawy, umiejętności, wrażliwość
kształcić w człowieku, w dziecku

	Praca, w oparciu o wolność i rozumność, kształci w człowieku poczucie sumienności i odpowiedzialności. źródło: KWSJP: Małgorzata Duda: Problematyka bezrobocia i jej społeczno-duchowych skutków w świetle katolickiej nauki społecznej, 2002
	Na pierwszym planie wymieniano harcerstwo, które w Rzeczypospolitej kształciło nie tylko, wzorem skautingu zagranicznego, sprawność fizyczną i karność, ale idąc za przykładem Filaretów i Filomatów odwoływało się do wartości narodowych i ogólnoludzkich. źródło: KWSJP: Grzegorz Michalski: Działalność stowarzyszenia chrześcijańsko-narodowego nauczycielstwa szkół powszechnych 1921-1939, 2001
	Wystarczy, że twój ojciec naraża swoje życie. Ty tylko ucz się i pracuj nad sobą, kształć swój charakter. Niczego więcej ojczyzna od ciebie nie wymaga. źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 1975
	Wprawdzie znał angielski dobrze [...], mógł z dużą swobodą czytać, ale nie potrafił mówić. Nie kształcił tej umiejętności, bo nie wydawała mu się ona wówczas potrzebna. źródło: NKJP: Czesław Karkowski: Kamienna drabina, 2008
	Należy kształcić w sobie łagodność i cierpliwość, panowanie nad gniewem, zniechęceniem czy smutkiem. źródło: NKJP: Paweł Zawieja: Praca nauczyciela, Wychowawca, 20021, nr 10

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kształciłem +(e)m kształcił	kształciłam +(e)m kształciła	kształciłom +(e)m kształciło	kształciliśmy +(e)śmy kształcili	kształciłyśmy +(e)śmy kształciły
2 os.	kształciłeś +(e)ś kształcił	kształciłaś +(e)ś kształciła	kształciłoś +(e)ś kształciło	kształciliście +(e)ście kształcili	kształciłyście +(e)ście kształciły
3 os.	kształcił	kształciła	kształciło	kształcili	kształciły

bezosobnik: kształcono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kształcił będę kształcić	będę kształciła będę kształcić	będę kształciło będę kształcić	będziemy kształcili będziemy kształcić	będziemy kształciły będziemy kształcić
2 os.	będziesz kształcił będziesz kształcić	będziesz kształciła będziesz kształcić	będziesz kształciło będziesz kształcić	będziecie kształcili będziecie kształcić	będziecie kształciły będziecie kształcić
3 os.	będzie kształcił będzie kształcić	będzie kształciła będzie kształcić	będzie kształciło będzie kształcić	będą kształcili będą kształcić	będą kształciły będą kształcić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kształćmy
2 os.	kształć	kształćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kształciłbym bym kształcił	kształciłabym bym kształciła	kształciłobym bym kształciło	kształcilibyśmy byśmy kształcili	kształciłybyśmy byśmy kształciły
2 os.	kształciłbyś byś kształcił	kształciłabyś byś kształciła	kształciłobyś byś kształciło	kształcilibyście byście kształcili	kształciłybyście byście kształciły
3 os.	kształciłby by kształcił	kształciłaby by kształciła	kształciłoby by kształciło	kształciliby by kształcili	kształciłyby by kształciły

bezosobnik: kształcono by

bezokolicznik: kształcić

imiesłów przysłówkowy współczesny: kształcąc

gerundium: kształcenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kształcący

imiesłów przymiotnikowy bierny: kształcony

odpowiednik aspektowy: wykształcić

+

kształcić

+

CO + (w KIM)

Od: kształt