-
2.
mając wytyczony cel działania, starać się go osiągnąć -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- dążyć do celu, do osiągnięcia czegoś, do porozumienia, do poznania czegoś, do realizacji czegoś, do stworzenia czegoś, do uzyskania czegoś, do zapewnienia czegoś, do zjednoczenia; do wojny
- dążyć ku doskonałości
- uparcie dążyć
-
Harrison wyraźnie dążył do sprowokowania Indian.
źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999
Jest oczywiste, że władze dążyły do sprawowania kontroli nad tym, co dzieje się w takiej organizacji, i różnorako wpływały na jej funkcjonowanie
źródło: NKJP: Krzysztof Jurek: Lilijka i łódka - Historia harcerstwa łódzkiego do 1939 roku, 2006
[..] wszystkimi siłami i sposobami dążę do tego, żeby być z tobą [...].
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
[...] miłość jest ideałem, ku któremu trzeba dążyć, choć prawdopodobieństwo sukcesu niewielkie.
źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009
Skupił się on na poczynaniach dążących do podniesienia estetyki miasta [...].
źródło: NKJP: U.Michalska: Radcy handlowi ambasad w Ciechanowie, Tygodnik Ciechanowski, 2002-04-19
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dążę
dążymy
2 os. dążysz
dążycie
3 os. dąży
dążą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dążyłem
+(e)m dążył
dążyłam
+(e)m dążyła
dążyłom
+(e)m dążyło
dążyliśmy
+(e)śmy dążyli
dążyłyśmy
+(e)śmy dążyły
2 os. dążyłeś
+(e)ś dążył
dążyłaś
+(e)ś dążyła
dążyłoś
+(e)ś dążyło
dążyliście
+(e)ście dążyli
dążyłyście
+(e)ście dążyły
3 os. dążył
dążyła
dążyło
dążyli
dążyły
bezosobnik: dążono
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę dążył
będę dążyć
będę dążyła
będę dążyć
będę dążyło
będę dążyć
będziemy dążyli
będziemy dążyć
będziemy dążyły
będziemy dążyć
2 os. będziesz dążył
będziesz dążyć
będziesz dążyła
będziesz dążyć
będziesz dążyło
będziesz dążyć
będziecie dążyli
będziecie dążyć
będziecie dążyły
będziecie dążyć
3 os. będzie dążył
będzie dążyć
będzie dążyła
będzie dążyć
będzie dążyło
będzie dążyć
będą dążyli
będą dążyć
będą dążyły
będą dążyć
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dążmy
2 os. dąż
dążcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dążyłbym
bym dążył
dążyłabym
bym dążyła
dążyłobym
bym dążyło
dążylibyśmy
byśmy dążyli
dążyłybyśmy
byśmy dążyły
2 os. dążyłbyś
byś dążył
dążyłabyś
byś dążyła
dążyłobyś
byś dążyło
dążylibyście
byście dążyli
dążyłybyście
byście dążyły
3 os. dążyłby
by dążył
dążyłaby
by dążyła
dążyłoby
by dążyło
dążyliby
by dążyli
dążyłyby
by dążyły
bezosobnik: dążono by
bezokolicznik: dążyć
imiesłów przysłówkowy współczesny: dążąc
gerundium: dążenie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dążenie
dążenia
D. dążenia
dążeń
C. dążeniu
dążeniom
B. dążenie
dążenia
N. dążeniem
dążeniami
Ms. dążeniu
dążeniach
W. dążenie
dążenia
imiesłów przymiotnikowy czynny: dążący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. dążący
dążący
dążący
dążące
dążąca
D. dążącego
dążącego
dążącego
dążącego
dążącej
C. dążącemu
dążącemu
dążącemu
dążącemu
dążącej
B. dążącego
dążącego
dążący
dążące
dążącą
N. dążącym
dążącym
dążącym
dążącym
dążącą
Ms. dążącym
dążącym
dążącym
dążącym
dążącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. dążący
dążący
dążące
dążące
D. dążących
dążących
dążących
dążących
C. dążącym
dążącym
dążącym
dążącym
B. dążących
dążących
dążących
dążące
N. dążącymi
dążącymi
dążącymi
dążącymi
Ms. dążących
dążących
dążących
dążących
-
+ dążyć + do CZEGO | ku CZEMU -
płn. psł. *dǫžiti 'mieć siły, przemagać, przezwyciężać; czynić silnym'
Z powyższego rozwinęło się znaczenie 'chcieć coś osiągnąć, zmierzać do czegoś, obierać cel' > 'iść, zmierzać w określonym kierunku'.