eksplodować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.b

książk. ujawnić się w sposób nagły i intensywny

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

Połączenia

talent eksplodował; radość, złość eksplodowała; emocje, uczucia eksplodowały

Cytaty

Zanim eksplodowała radość, widzowie przeżyli dość długie okresy obawy o wynik.

źródło: NKJP: Paweł Kowalski: Gdańszczanie mistrzami Polski, 2000-05-15

Mężczyznom aż błyszczą się oczy, gdy patrzą, jak w ich pięknych kogutach eksploduje agresja, lecą pióra, bryzga krew, aż ci, co stoją bliżej, muszą czasem zasłaniać twarz.

źródło: NKJP: Wojciech Tochman: Córeńka, 2005

Napięcie wzrastało z każdą chwilą, jeszcze moment, a musiało w jakiś sposób eksplodować.

źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	eksploduję	eksplodujemy
2 os.	eksplodujesz	eksplodujecie
3 os.	eksploduje	eksplodują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	eksplodowałem +(e)m eksplodował	eksplodowałam +(e)m eksplodowała	eksplodowałom +(e)m eksplodowało	eksplodowaliśmy +(e)śmy eksplodowali	eksplodowałyśmy +(e)śmy eksplodowały
2 os.	eksplodowałeś +(e)ś eksplodował	eksplodowałaś +(e)ś eksplodowała	eksplodowałoś +(e)ś eksplodowało	eksplodowaliście +(e)ście eksplodowali	eksplodowałyście +(e)ście eksplodowały
3 os.	eksplodował	eksplodowała	eksplodowało	eksplodowali	eksplodowały

bezosobnik: eksplodowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę eksplodował będę eksplodować	będę eksplodowała będę eksplodować	będę eksplodowało będę eksplodować	będziemy eksplodowali będziemy eksplodować	będziemy eksplodowały będziemy eksplodować
2 os.	będziesz eksplodował będziesz eksplodować	będziesz eksplodowała będziesz eksplodować	będziesz eksplodowało będziesz eksplodować	będziecie eksplodowali będziecie eksplodować	będziecie eksplodowały będziecie eksplodować
3 os.	będzie eksplodował będzie eksplodować	będzie eksplodowała będzie eksplodować	będzie eksplodowało będzie eksplodować	będą eksplodowali będą eksplodować	będą eksplodowały będą eksplodować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		eksplodujmy
2 os.	eksploduj	eksplodujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	eksplodowałbym bym eksplodował	eksplodowałabym bym eksplodowała	eksplodowałobym bym eksplodowało	eksplodowalibyśmy byśmy eksplodowali	eksplodowałybyśmy byśmy eksplodowały
2 os.	eksplodowałbyś byś eksplodował	eksplodowałabyś byś eksplodowała	eksplodowałobyś byś eksplodowało	eksplodowalibyście byście eksplodowali	eksplodowałybyście byście eksplodowały
3 os.	eksplodowałby by eksplodował	eksplodowałaby by eksplodowała	eksplodowałoby by eksplodowało	eksplodowaliby by eksplodowali	eksplodowałyby by eksplodowały

bezosobnik: eksplodowano by

bezokolicznik: eksplodować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

eksplodując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

eksplodowawszy

gerundium: eksplodowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	eksplodowanie	eksplodowania
D.	eksplodowania	eksplodowań
C.	eksplodowaniu	eksplodowaniom
B.	eksplodowanie	eksplodowania
N.	eksplodowaniem	eksplodowaniami
Ms.	eksplodowaniu	eksplodowaniach
W.	eksplodowanie	eksplodowania

imiesłów przymiotnikowy czynny: eksplodujący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	eksplodujący	eksplodujący	eksplodujący	eksplodujące	eksplodująca
D.	eksplodującego	eksplodującego	eksplodującego	eksplodującego	eksplodującej
C.	eksplodującemu	eksplodującemu	eksplodującemu	eksplodującemu	eksplodującej
B.	eksplodującego	eksplodującego	eksplodujący	eksplodujące	eksplodującą
N.	eksplodującym	eksplodującym	eksplodującym	eksplodującym	eksplodującą
Ms.	eksplodującym	eksplodującym	eksplodującym	eksplodującym	eksplodującej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	eksplodujący	eksplodujący	eksplodujące	eksplodujące
D.	eksplodujących	eksplodujących	eksplodujących	eksplodujących
C.	eksplodującym	eksplodującym	eksplodującym	eksplodującym
B.	eksplodujących	eksplodujących	eksplodujących	eksplodujące
N.	eksplodującymi	eksplodującymi	eksplodującymi	eksplodującymi
Ms.	eksplodujących	eksplodujących	eksplodujących	eksplodujących

Składnia

Rz_nieżywotny

+

eksplodować

+

(w KIM/CZYM)

Pochodzenie

internac.

ang. explode

niem. explodieren

z łac. explōdere 'wyganiać, przeganiać; wygwizdywać kogoś ze sceny'