zainicjować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. rozpocząć coś, co potem rozwija się często samoistnie dalej

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości czasu

upływ czasu

hiperonimy:

zacząć

zainicjować działalność, postępowanie, prace, proces; akcję, budowę, cykl; debatę, dyskusję, rozmowę; spotkanie; kampanię; ucieczkę; współpracę, zbiórkę; zmiany

	[...] zainicjował współpracę z prokuratorami przygranicznych landów niemieckich. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Oskarżony prokurator, Polityka, 2001-11-17
	Pani minister, załóżmy, że [...] z rozbiegu weszła pani do gabinetu premiera. Kto pierwszy zainicjował rozmowę na temat spółki Orlen czy też na temat prezesa [...]? Kto pierwszy zainicjował tę rozmowę? źródło: NKJP: Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Stenogram z 7. posiedzenia Komisji Śledczej, 2004
	Przy tak niskiej wilgotności wystarczy mała iskra, niezgaszona zapałka, czy żar z niedopałka papierosa, aby zainicjować powstanie pożaru. źródło: NKJP: mu: Wystarczy iskra i ginie las, Trybuna Śląska, 2003-06-16
	Po tak bogatej dyskusji, którą zainicjował bardzo wnikliwym ukazaniem całej problematyki tej nowelizacji pan poseł sprawozdawca [...], po głosach klubowych na czele z wypowiedzią pana posła [...], właściwie już wiele dodać nie można. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 21.12.1995

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zainicjowałem +(e)m zainicjował	zainicjowałam +(e)m zainicjowała	zainicjowałom +(e)m zainicjowało	zainicjowaliśmy +(e)śmy zainicjowali	zainicjowałyśmy +(e)śmy zainicjowały
2 os.	zainicjowałeś +(e)ś zainicjował	zainicjowałaś +(e)ś zainicjowała	zainicjowałoś +(e)ś zainicjowało	zainicjowaliście +(e)ście zainicjowali	zainicjowałyście +(e)ście zainicjowały
3 os.	zainicjował	zainicjowała	zainicjowało	zainicjowali	zainicjowały

bezosobnik: zainicjowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zainicjujmy
2 os.	zainicjuj	zainicjujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zainicjowałbym bym zainicjował	zainicjowałabym bym zainicjowała	zainicjowałobym bym zainicjowało	zainicjowalibyśmy byśmy zainicjowali	zainicjowałybyśmy byśmy zainicjowały
2 os.	zainicjowałbyś byś zainicjował	zainicjowałabyś byś zainicjowała	zainicjowałobyś byś zainicjowało	zainicjowalibyście byście zainicjowali	zainicjowałybyście byście zainicjowały
3 os.	zainicjowałby by zainicjował	zainicjowałaby by zainicjowała	zainicjowałoby by zainicjowało	zainicjowaliby by zainicjowali	zainicjowałyby by zainicjowały

bezosobnik: zainicjowano by

bezokolicznik: zainicjować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zainicjowawszy

gerundium: zainicjowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zainicjowany

odpowiednik aspektowy: inicjować

+

zainicjować

+

CO + (CZYM)

Pochodny od inicjować