podłubać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spędzić pewien czas na poruszaniu w jakimś obiekcie palcem lub zaostrzonym narzędziem, powodując oddzielenie jego niewielkich fragmentów

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	[...] włoski premier znany był z wielu skandalizujących zachowań. Podczas oficjalnego spotkania zdarzyło mu się między innymi podłubać w nosie. źródło: NKJP: X: Zrzucają nawet czterdzieści kilogramów nadwagi, Polska Głos Wielkopolski, 2006-08-25
	Nowo zakupiony długopis leżałby martwo na stole, gdybym nie odkrył, że można nim podłubać w uchu. Nie ukrywam, dłubałem końcówką wkładu zapamiętale, choć bardzo mnie to zawstydzało. źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Hermańce, 2008
	Lokując się z wędkami nad stromym brzegiem, zauważył dziwny kształt wystający z kilkumetrowej skarpy. Okazało się, że jest to [...] żebro jakiegoś zwierzęcia. Zaciekawiony tym podłubał trochę w żwirze i znalazł drugie żebro. źródło: NKJP: J: Tajemnicze znalezisko ukryte w ziemi, Życie Podkarpackie, 2006-06-28
	Kaneyasu chciał coś powiedzieć, ale zrezygnował i podłubał patykiem w piasku. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko:Wyspy szerszenia, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podłubałem +(e)m podłubał	podłubałam +(e)m podłubała	podłubałom +(e)m podłubało	podłubaliśmy +(e)śmy podłubali	podłubałyśmy +(e)śmy podłubały
2 os.	podłubałeś +(e)ś podłubał	podłubałaś +(e)ś podłubała	podłubałoś +(e)ś podłubało	podłubaliście +(e)ście podłubali	podłubałyście +(e)ście podłubały
3 os.	podłubał	podłubała	podłubało	podłubali	podłubały

bezosobnik: podłubano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podłubmy
2 os.	podłub	podłubcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podłubałbym bym podłubał	podłubałabym bym podłubała	podłubałobym bym podłubało	podłubalibyśmy byśmy podłubali	podłubałybyśmy byśmy podłubały
2 os.	podłubałbyś byś podłubał	podłubałabyś byś podłubała	podłubałobyś byś podłubało	podłubalibyście byście podłubali	podłubałybyście byście podłubały
3 os.	podłubałby by podłubał	podłubałaby by podłubała	podłubałoby by podłubało	podłubaliby by podłubali	podłubałyby by podłubały

bezosobnik: podłubano by

bezokolicznik: podłubać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podłubawszy

gerundium: podłubanie

rodzaj gramatyczny: dk

+

podłubać

+

(w CZYM) + (CZYM)