-
1.
książk. wszystko, co jest własnością określonej osoby -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
- skromny dobytek
- doglądać, pilnować dobytku
- pakować, ratować; stracić, tracić, utracić dobytek
-
Po raz kolejny okazuje się, że życzliwi sąsiedzi, którzy doglądają dobytku podczas naszej nieobecności to prawdziwy skarb.
źródło: NKJP: (AR): Kronika kryminalna, Gazeta Krakowska, 2005-07-22
Z Paryża poleciał na kilka dni do Tunisu, by spakować skromny dobytek i zlikwidować sprawy w kwaterze Organizacji Wyzwolenia Palestyny.
źródło: NKJP: Piotr Paziński: Portrety, Gazeta Wyborcza, 1994-10-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dobytek
dobytki
D. dobytku
dobytków
C. dobytkowi
dobytkom
B. dobytek
dobytki
N. dobytkiem
dobytkami
Ms. dobytku
dobytkach
W. dobytku
dobytki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *dobytъkъ