doprawiać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. potrawę

  • 1.

    poprawiać smak potrawy, dodając do niej przyprawę
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    przyprawy, smaki

  • synonimy:  przyprawiać
    hiperonimy:  dodawać
    • kucharz doprawia
    • doprawiać bigos, kawę, mięso, mus, ryż, sałatę, serki, zupę; danie, jedzenie, obiad, potrawę
    • doprawiać chili, curry, cynamonem, cytryną, gałką muszkatołową, kardamonem, koperkiem, maggi, majonezem, majerankiem, miodem, musztardą, octem, olejem sojowym, papryką, sokiem z cytryny, solą i pieprzem, sosem, śmietaną, wanilią, ziołami; przyprawami
    • doprawiać do smaku
    • doprawiać na oko
    • doprawiać po chińsku, po wietnamsku; po swojemu
    • doprawiać lekko, mocno, odpowiednio, suto
    • doprawiać i dekorować, doprawiać i dodawać coś; miksować i doprawiać, smażyć i doprawiać
  • Łazanki z rybami to moja specjalność, no i oczywiście do mnie należy doprawianie potraw. Żona gotuje, ale ja doprawiam.

    źródło: NKJP: (TEZ): Króluje barszcz z uszkami, Dziennik Polski - Podhale, 2002-12-24 - -

    Gotował zupy na rosole albo na kostce wołowej. [...] Doprawiał na oko, nie według przepisów.

    źródło: NKJP: Magdalena Walisiak: Zaprosili nas, 1999, prasa

    Elżbieta kończyła doprawiać specjalnym sosem surówkę z różnorakich warzyw i owoców, a Alicja już zaczęła nakrywać stół kolorowym obrusem.

    źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. doprawiam
    doprawiamy
    2 os. doprawiasz
    doprawiacie
    3 os. doprawia
    doprawiają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. doprawiałem
    +(e)m doprawiał
    doprawiałam
    +(e)m doprawiała
    doprawiałom
    +(e)m doprawiało
    doprawialiśmy
    +(e)śmy doprawiali
    doprawiałyśmy
    +(e)śmy doprawiały
    2 os. doprawiałeś
    +(e)ś doprawiał
    doprawiałaś
    +(e)ś doprawiała
    doprawiałoś
    +(e)ś doprawiało
    doprawialiście
    +(e)ście doprawiali
    doprawiałyście
    +(e)ście doprawiały
    3 os. doprawiał
    doprawiała
    doprawiało
    doprawiali
    doprawiały

    bezosobnik: doprawiano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę doprawiał
    będę doprawiać
    będę doprawiała
    będę doprawiać
    będę doprawiało
    będę doprawiać
    będziemy doprawiali
    będziemy doprawiać
    będziemy doprawiały
    będziemy doprawiać
    2 os. będziesz doprawiał
    będziesz doprawiać
    będziesz doprawiała
    będziesz doprawiać
    będziesz doprawiało
    będziesz doprawiać
    będziecie doprawiali
    będziecie doprawiać
    będziecie doprawiały
    będziecie doprawiać
    3 os. będzie doprawiał
    będzie doprawiać
    będzie doprawiała
    będzie doprawiać
    będzie doprawiało
    będzie doprawiać
    będą doprawiali
    będą doprawiać
    będą doprawiały
    będą doprawiać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. doprawiajmy
    2 os. doprawiaj
    doprawiajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. doprawiałbym
    bym doprawiał
    doprawiałabym
    bym doprawiała
    doprawiałobym
    bym doprawiało
    doprawialibyśmy
    byśmy doprawiali
    doprawiałybyśmy
    byśmy doprawiały
    2 os. doprawiałbyś
    byś doprawiał
    doprawiałabyś
    byś doprawiała
    doprawiałobyś
    byś doprawiało
    doprawialibyście
    byście doprawiali
    doprawiałybyście
    byście doprawiały
    3 os. doprawiałby
    by doprawiał
    doprawiałaby
    by doprawiała
    doprawiałoby
    by doprawiało
    doprawialiby
    by doprawiali
    doprawiałyby
    by doprawiały

    bezosobnik: doprawiano by

    bezokolicznik: doprawiać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: doprawiając

    gerundium: doprawianie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: doprawiający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: doprawiany

    odpowiednik aspektowy: doprawić

  • Rzosobowy + doprawiać +
    CO + (CZYM)
  • Zob. doprawić