niechybny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, o którym nadawca sądzi, że jest nie do uniknięcia w danej sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

synonimy:

murowany

	Samej kary cielesnej ani wydania niewolnika stronie poszkodowanej na niechybną śmierć też nie da się interpretować w kategoriach jego podmiotowej odpowiedzialności za zbrodnię. źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2005
	Z wielu niebezpieczeństw, jakie zagrażały statkowi niechybną zagładą, wychodzili cało. źródło: NKJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1988
	Wydawca wyciąga rachunki, udowadnia swoje niechybne bankructwo, jeśli zainwestuje w Miasteczko. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
	Ojcu udało się córkę uratować przed niechybnym więzieniem tylko dzięki wstawiennictwu szefa UB z Zawichostu, który mając dług wdzięczności wobec rodziny Bartońków, zaświadczył osobiście o braku zagrożenia ze strony młodej osoby. źródło: NKJP: Michał Palica: Adolf znał nawet Schindlera, Tygodnik Rybnicki, 2008-08-26
	Jeszcze miesiąc temu mówiło się o zerwaniu umowy z Mitexem, ale to oznaczało niechybny proces o odszkodowanie za wycofanie się z umowy. źródło: NKJP: Agnieszka Bielawska-Pękala: Eksperymentalne ścieki, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-11-30

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Przymiotnik z przyrostkiem -ny od zaprzeczonego czasownika nie chybić 'trafić'; zob. chybić