włóczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. poruszać się po jakimś terenie w różnych kierunkach, nie zmierzając do konkretnie wyznaczonego celu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

łazikować
szwendać się
wałęsać się

włóczyć się bez celu; włóczyć się po Europie, po Polsce, po świecie, po kraju; po Krakowie, po mieście; po górach, po lesie, po parku, po polach, po wsiach; po okolicy, po osiedlu, po podwórzach, po ulicach; po nocy; włóczyć się z plecakami

	Całymi dniami włóczyłem się po Teheranie. Właściwie bez sensu, bez celu. Uciekałem przed pustką mojego pokoju, która mnie męczyła, a także przed natrętną, napastliwą czarownicą - moją sprzątaczką. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Szachinszach, 2005
	Zrobiło mu się smutno na myśl, że już nigdy nie zobaczy Paryża, który jesienią był taki piękny. Przed wojną godzinami włóczył się po ulicach, wdychając atmosferę tego miasta... źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: czyściec, 1992
	Generał od dziecka jeździł konno, polował, włóczył się po polach i pastwiskach. źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
	Razem z grupą kolegów i koleżanek ze studiów biwakowali w Górach Skalistych. Przez parę tygodni włóczyli się z plecakami, nocując w namiotach i żywiąc się konserwami. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Dwie Miłości, 2008
	- Co ja się strachu przez was najadłam. Już chciałam iść na milicję. Jak można tak późno włóczyć się po nocy? - Nie mieliśmy, ciociu, zegarka [...] źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
	[...] to musiały być hieny! Sam przecież czytałem w jednej z książek pana Bieganka, że w okolicach Auaszu włóczą się całe stada tych obrzydliwych zwierząt. źródło: NKJP: Marian Brandys: Z panem Biegankiem w Abisynii, 1962

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	włóczyłem się +(e)m się włóczył	włóczyłam się +(e)m się włóczyła	włóczyłom się +(e)m się włóczyło	włóczyliśmy się +(e)śmy się włóczyli	włóczyłyśmy się +(e)śmy się włóczyły
2 os.	włóczyłeś się +(e)ś się włóczył	włóczyłaś się +(e)ś się włóczyła	włóczyłoś się +(e)ś się włóczyło	włóczyliście się +(e)ście się włóczyli	włóczyłyście się +(e)ście się włóczyły
3 os.	włóczył się	włóczyła się	włóczyło się	włóczyli się	włóczyły się

bezosobnik: włóczono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się włóczył będę się włóczyć	będę się włóczyła będę się włóczyć	będę się włóczyło będę się włóczyć	będziemy się włóczyli będziemy się włóczyć	będziemy się włóczyły będziemy się włóczyć
2 os.	będziesz się włóczył będziesz się włóczyć	będziesz się włóczyła będziesz się włóczyć	będziesz się włóczyło będziesz się włóczyć	będziecie się włóczyli będziecie się włóczyć	będziecie się włóczyły będziecie się włóczyć
3 os.	będzie się włóczył będzie się włóczyć	będzie się włóczyła będzie się włóczyć	będzie się włóczyło będzie się włóczyć	będą się włóczyli będą się włóczyć	będą się włóczyły będą się włóczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		włóczmy się
2 os.	włócz się	włóczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	włóczyłbym się bym się włóczył	włóczyłabym się bym się włóczyła	włóczyłobym się bym się włóczyło	włóczylibyśmy się byśmy się włóczyli	włóczyłybyśmy się byśmy się włóczyły
2 os.	włóczyłbyś się byś się włóczył	włóczyłabyś się byś się włóczyła	włóczyłobyś się byś się włóczyło	włóczylibyście się byście się włóczyli	włóczyłybyście się byście się włóczyły
3 os.	włóczyłby się by się włóczył	włóczyłaby się by się włóczyła	włóczyłoby się by się włóczyło	włóczyliby się by się włóczyli	włóczyłyby się by się włóczyły

bezosobnik: włóczono by się

bezokolicznik: włóczyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

włócząc się

gerundium: włóczenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: włóczący się

+

włóczyć się

+

GDZIE

Zob. włóczyć