dusić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. bunt

  • 4.

    uniemożliwiać rozwój jakiegoś działania lub procesu nawet do ich całkowitego zlikwidowania
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

  • synonimy:  dławić
    zduszać
    • kryzys, władza dusi
    • dusić bunt, konkurencję, przedsiębiorczość
    • dusić w zarodku
  • Jeden z urzędników Departamentu Sprawiedliwości [...] nazwał firmę czterystukilogramowym gorylem, który dusi konkurencję.

    źródło: KWSJP: Andrzej Kaniewski: Skazani na Gatesa?, Gazeta Bankowa, 1998, nr 22

    Administracja Franklina D. Roosevelta, podejmując w latach trzydziestych walkę z kryzysem, który dosłownie dusił Amerykę [...], opracowała i doprowadziła do przyjęcia przez Kongres ustaw gospodarczych dających jej prawo nadzoru, kontroli i regulowania stosunków w wielu gałęziach gospodarki.

    źródło: KWSJP: Stanisław Głąbiński: Polityka po amerykańsku, 1996

    Istnieje w krajach wschodnioazjatyckich głęboka tradycja indywidualnej przedsiębiorczości, duszonej w ostatnich latach przez wielkie koncerny i restrykcyjne prawo gospodarcze.

    źródło: KWSJP: Jerzy Sławomir Mac: Tajemnica Amwaya, 1998

    Gdy Leśne Góry próbowały zrzucić jarzmo Gniazda, dusili bunty w potokach krwi.

    źródło: KWSJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

    Zaczęły mówić o równości płci, dostępie do antykoncepcji, edukacji seksualnej, polityce prokobiecej, niepokojącej ingerencji Kościoła, duszeniu w zarodku dyskusji o decydowaniu kobiet o własnym ciele.

    źródło: KWSJP: Marcin Kołodziejczyk: Rychły zgon patriarchatu, Polityka, 2005

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. duszę
    dusimy
    2 os. dusisz
    dusicie
    3 os. dusi
    duszą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dusiłem
    +(e)m dusił
    dusiłam
    +(e)m dusiła
    dusiłom
    +(e)m dusiło
    dusiliśmy
    +(e)śmy dusili
    dusiłyśmy
    +(e)śmy dusiły
    2 os. dusiłeś
    +(e)ś dusił
    dusiłaś
    +(e)ś dusiła
    dusiłoś
    +(e)ś dusiło
    dusiliście
    +(e)ście dusili
    dusiłyście
    +(e)ście dusiły
    3 os. dusił
    dusiła
    dusiło
    dusili
    dusiły

    bezosobnik: duszono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę dusił
    będę dusić
    będę dusiła
    będę dusić
    będę dusiło
    będę dusić
    będziemy dusili
    będziemy dusić
    będziemy dusiły
    będziemy dusić
    2 os. będziesz dusił
    będziesz dusić
    będziesz dusiła
    będziesz dusić
    będziesz dusiło
    będziesz dusić
    będziecie dusili
    będziecie dusić
    będziecie dusiły
    będziecie dusić
    3 os. będzie dusił
    będzie dusić
    będzie dusiła
    będzie dusić
    będzie dusiło
    będzie dusić
    będą dusili
    będą dusić
    będą dusiły
    będą dusić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. duśmy
    2 os. duś
    duście

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dusiłbym
    bym dusił
    dusiłabym
    bym dusiła
    dusiłobym
    bym dusiło
    dusilibyśmy
    byśmy dusili
    dusiłybyśmy
    byśmy dusiły
    2 os. dusiłbyś
    byś dusił
    dusiłabyś
    byś dusiła
    dusiłobyś
    byś dusiło
    dusilibyście
    byście dusili
    dusiłybyście
    byście dusiły
    3 os. dusiłby
    by dusił
    dusiłaby
    by dusiła
    dusiłoby
    by dusiło
    dusiliby
    by dusili
    dusiłyby
    by dusiły

    bezosobnik: duszono by

    bezokolicznik: dusić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: dusząc

    gerundium: duszenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: duszący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: duszony

    odpowiednik aspektowy: zdusić

  • bez ograniczeń + dusić +
    CO
  • psł. *dušiti