Jak korzystać ze słownika?

przekonać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. o czymś

  • Definicja

    1.

    spowodować, że jakaś osoba nabrała pewności, że coś jest prawdziwe lub słuszne
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

  • Połączenia
    • przekonać drugą stronę, odbiorcę, rozmówcę; kobietę, ludzi; partnera, pracodawcę; córkę, mamę, matkę, żonę; komisję, kongres, ławę przysięgłych, opinię publiczną, parlament, świat
    • przekonać o celowości czegoś, konieczności, potrzebie; o istnieniu czegoś, prawdziwości; o skuteczności czegoś, słuszności, zasadności; o wartości, wyższości, zaletach czegoś
  • Cytaty

    Organizacja tego wydarzenia w Berlinie w 1936 roku miała przekonać cały świat o przyjaznym stosunku Rzeszy do innych narodów.

    źródło: NKJP: Emilia Sękowska: Wielkie odkurzanie kina: Leni Riefenstahl - kino w służbie propagandy, Esensja, 2009-10-12

    [...] życie przekonało mnie, że wiedza nie zawsze bywa mądrością [...].

    źródło: NKJP: Wiktor Osiatyński: Zrozumieć świat: rozmowy z uczonymi 25 lat później, 2009

    Dojmujący chłód i odgłos spływającej po murze wody przekonały mnie, że muszę się znajdować w głębokim lochu pod zamkiem.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

    [...] nasza ostatnia rozmowa przekonała mnie, że alkoholizm naprawdę można skutecznie leczyć.

    źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni : proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994

    Będę musiał porozmawiać z panią Jadwigą. Może da radę przekonać męża, żeby rozpoczął leczenie.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Miasto szklanych słoni, 2010
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przekonam
    		 przekonamy
    2 os. przekonasz
    		 przekonacie
    3 os. przekona
    		 przekonają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przekonałem
    +(e)m przekonał
    		 przekonałam
    +(e)m przekonała
    		 przekonałom
    +(e)m przekonało
    		 przekonaliśmy
    +(e)śmy przekonali
    		 przekonałyśmy
    +(e)śmy przekonały
    2 os. przekonałeś
    +(e)ś przekonał
    		 przekonałaś
    +(e)ś przekonała
    		 przekonałoś
    +(e)ś przekonało
    		 przekonaliście
    +(e)ście przekonali
    		 przekonałyście
    +(e)ście przekonały
    3 os. przekonał
    		 przekonała
    		 przekonało
    		 przekonali
    		 przekonały

    bezosobnik: przekonano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przekonajmy
    2 os. przekonaj
    		 przekonajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przekonałbym
    bym przekonał
    		 przekonałabym
    bym przekonała
    		 przekonałobym
    bym przekonało
    		 przekonalibyśmy
    byśmy przekonali
    		 przekonałybyśmy
    byśmy przekonały
    2 os. przekonałbyś
    byś przekonał
    		 przekonałabyś
    byś przekonała
    		 przekonałobyś
    byś przekonało
    		 przekonalibyście
    byście przekonali
    		 przekonałybyście
    byście przekonały
    3 os. przekonałby
    by przekonał
    		 przekonałaby
    by przekonała
    		 przekonałoby
    by przekonało
    		 przekonaliby
    by przekonali
    		 przekonałyby
    by przekonały

    bezosobnik: przekonano by

    bezokolicznik: przekonać

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: przekonawszy

    gerundium: przekonanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: przekonany

    odpowiednik aspektowy: przekonywać

  • Składnia
    bez ograniczeń + przekonać +
    KOGO + o CZYM
    bez ograniczeń + przekonać +
    KOGO + że ZDANIE | żeby ZDANIE
  • Pochodzenie

    Czasownik z przedrostkiem prze- (od psł. *per-) od psł. *konati 'kończyć, doprowadzać do końca, wykonywać'; dawne znaczenie w polszczyźnie to 'pokonać dowodami w sądzie, siłą w boju' (Bańk); zob. konać