odstręczać - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. zniechęcać do podejmowania działań lub kontaktu z kimś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

odstraszać
wystraszać

	Ruch na Zakopiańskiej skutecznie odstręczał ich od regularnego odwiedzania świątyni w Borku Fałęckim. źródło: NKJP: (LIG): Alarm już jest, Gazeta Krakowska, 2001-07-07
	Autorka snu, młoda dziewczyna, starała się wykorzenić w sobie wszystko to, co dotychczas mogło odstręczać od niej chłopców - usiłuje ponadto być cierpliwa i spokojna. źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska: Sny – klucz, 2000
	Poświęciłem tej sprawie tyle uwagi, ponieważ najłatwiej mi w związku z nią sformułować ogólne wrażenie z lektury tej powieści: jest ona miejscami fascynująca, a miejscami odstręcza płycizną. źródło: NKJP: „Szatańska” powieść Rushdiego, Kultura, 1989
	Oko uchwyciło tylko ogólny obraz - więcej niż dziesięciu, niechlujni, niedbale ubrani, od pierwszego spojrzenia odstręczający nieuchwytnym wrażeniem wulgarności i barbarzyństwa. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004
	[...] W schronisku nie chciano mnie przyjąć, a pogoda odstręczała od spania w plenerze [...]. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odstręczałem +(e)m odstręczał	odstręczałam +(e)m odstręczała	odstręczałom +(e)m odstręczało	odstręczaliśmy +(e)śmy odstręczali	odstręczałyśmy +(e)śmy odstręczały
2 os.	odstręczałeś +(e)ś odstręczał	odstręczałaś +(e)ś odstręczała	odstręczałoś +(e)ś odstręczało	odstręczaliście +(e)ście odstręczali	odstręczałyście +(e)ście odstręczały
3 os.	odstręczał	odstręczała	odstręczało	odstręczali	odstręczały

bezosobnik: odstręczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę odstręczał będę odstręczać	będę odstręczała będę odstręczać	będę odstręczało będę odstręczać	będziemy odstręczali będziemy odstręczać	będziemy odstręczały będziemy odstręczać
2 os.	będziesz odstręczał będziesz odstręczać	będziesz odstręczała będziesz odstręczać	będziesz odstręczało będziesz odstręczać	będziecie odstręczali będziecie odstręczać	będziecie odstręczały będziecie odstręczać
3 os.	będzie odstręczał będzie odstręczać	będzie odstręczała będzie odstręczać	będzie odstręczało będzie odstręczać	będą odstręczali będą odstręczać	będą odstręczały będą odstręczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odstręczajmy
2 os.	odstręczaj	odstręczajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odstręczałbym bym odstręczał	odstręczałabym bym odstręczała	odstręczałobym bym odstręczało	odstręczalibyśmy byśmy odstręczali	odstręczałybyśmy byśmy odstręczały
2 os.	odstręczałbyś byś odstręczał	odstręczałabyś byś odstręczała	odstręczałobyś byś odstręczało	odstręczalibyście byście odstręczali	odstręczałybyście byście odstręczały
3 os.	odstręczałby by odstręczał	odstręczałaby by odstręczała	odstręczałoby by odstręczało	odstręczaliby by odstręczali	odstręczałyby by odstręczały

bezosobnik: odstręczano by

bezokolicznik: odstręczać

imiesłów przysłówkowy współczesny: odstręczając

gerundium: odstręczanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: odstręczający

imiesłów przymiotnikowy bierny: odstręczany

odpowiednik aspektowy: odstręczyć

+

odstręczać

+

KOGO + (od KOGO/CZEGO)

Zob. stręczyć