odczytać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

poznać właściwe znaczenie czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	zinterpretować
	hiperonimy:	domyślić się

odczytać intencje, przesłanie
odczytać z twarzy; w sposób (tradycyjny, jednoznaczny...)
odczytać na nowo; dwojako, jednoznacznie; bezbłędnie, dobrze, odpowiednio, poprawnie, prawidłowo, trafnie, właściwie; błędnie, opacznie, źle
móc, potrafić odczytać; pozwalać odczytać; można, należy odczytać
odczytać coś jako słabość; jako atak na kogoś, jako chęć (np. odwetu), jako głos (krytyki, sprzeciwu...), jako poparcie dla kogoś, jako próbę (np. ingerencji), jako przejaw (słabości, nietolerancji...), jako sygnał czegoś, jako symbol czegoś, jako wyraz (obawy, niechęci...), jako zapowiedź czegoś

	Zimerman dokonał rewolucji: zupełnie nowego odczytania koncertów Chopina [...]. Zakwestionował wszystkie dotychczasowe wykonania. źródło: KJ PWN: Wprost, 1999-12-26
	Sposób wprowadzenia zmian środowisko nauczycielskie odczytało jako wyraz lekceważenia ich pracy [...]. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 19.09.1992
	Malarz przynosił po dwa obrazy, opierał kolejno o parapet i wpatrywał się w gości z niepokojem, próbował z ich twarzy odczytać wrażenie, zanim usłyszy zdawkowe słowa pochwały. źródło: KJ PWN: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994
	Ja przeżywałem studencką młodość, on był od razu aż przesadnie dorosły, [...] z ponurą, pokerową maską na twarzy, z której trudno było odczytać, że to jeden z najdowcipniejszych ludzi w Polsce. źródło: KJ PWN: Ryszard Matuszewski: Alfabet, 2004
	Jego żonę spowijał strój hinduski. Z jej spojrzeń podczas rozmowy można było odczytać, jak wiernie towarzyszy ona intelektualnie mężowi. źródło: KJ PWN: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych, 1993

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odczytałem +(e)m odczytał	odczytałam +(e)m odczytała	odczytałom +(e)m odczytało	odczytaliśmy +(e)śmy odczytali	odczytałyśmy +(e)śmy odczytały
2 os.	odczytałeś +(e)ś odczytał	odczytałaś +(e)ś odczytała	odczytałoś +(e)ś odczytało	odczytaliście +(e)ście odczytali	odczytałyście +(e)ście odczytały
3 os.	odczytał	odczytała	odczytało	odczytali	odczytały

bezosobnik: odczytano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odczytajmy
2 os.	odczytaj	odczytajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odczytałbym bym odczytał	odczytałabym bym odczytała	odczytałobym bym odczytało	odczytalibyśmy byśmy odczytali	odczytałybyśmy byśmy odczytały
2 os.	odczytałbyś byś odczytał	odczytałabyś byś odczytała	odczytałobyś byś odczytało	odczytalibyście byście odczytali	odczytałybyście byście odczytały
3 os.	odczytałby by odczytał	odczytałaby by odczytała	odczytałoby by odczytało	odczytaliby by odczytali	odczytałyby by odczytały

bezosobnik: odczytano by

bezokolicznik: odczytać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odczytawszy

gerundium: odczytanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odczytany

odpowiednik aspektowy: odczytywać

tylko Rz osobowy	+	odczytać	+	CO + (jako + CO)
tylko Rz osobowy	+	odczytać	+	CO + (z + CZEGO) \| (w + CZYM)
tylko Rz osobowy	+	odczytać	+	(z + CZEGO) \| (w + CZYM) + że + ZDANIE\| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. czytać