Jak korzystać ze słownika?

zbroić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. przeskrobać

  • Definicja

    4.

    pot.  w trakcie zabawy zrobić przypadkiem coś złego, co wywołuje niezadowolenie innych
  • Noty o użyciu

    Używane przeważnie, gdy mowa o dzieciach.

  • Wymowa

    [zbro-ić] lub [zbrojić]

  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    narodziny i dzieciństwo

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  przeskrobać
    spsocić
    zmalować
  • Połączenia
    • syn zbroił; dziecko zbroiło
    • zbroić coś
  • Cytaty

    Dla rodziców często jest oczywiste, że kochają swoje dzieci i że one o tym wiedzą. Ale dla dziecka, zwłaszcza gdy coś zbroi i rodzice są wściekli, to wcale nie jest oczywiste.

    źródło: NKJP: Joanna Wojciechowska: Kocham cię, ale masz szlaban, Gazeta Wyborcza, 1999-07-31

    Klasa na nas popatrzyła, jakbyśmy znowu coś zbroili.

    źródło: NKJP: /AD/: Najlepsi w Unii, Echo Dnia, 2005-02-17

    Siedząc pomiędzy dwoma milczącymi oficerami, usiłował z początku, jak uczniak, którego wzywają do dyrektora, przypomnieć sobie, co też takiego zbroił.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007

    Kiedy coś poważniejszego zbroiłem, słyszałem surowy werdykt: „Zachowałeś się niegrzecznie i nieodpowiedzialnie”, po czym dostawałem odpowiednią porcję klapsów.

    źródło: NKJP: Odpowiedzialność, Dziennik Polski, 1998-06-26
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zbroję
    		 zbroimy
    2 os. zbroisz
    		 zbroicie
    3 os. zbroi
    		 zbroją

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zbroiłem
    +(e)m zbroił
    		 zbroiłam
    +(e)m zbroiła
    		 zbroiłom
    +(e)m zbroiło
    		 zbroiliśmy
    +(e)śmy zbroili
    		 zbroiłyśmy
    +(e)śmy zbroiły
    2 os. zbroiłeś
    +(e)ś zbroił
    		 zbroiłaś
    +(e)ś zbroiła
    		 zbroiłoś
    +(e)ś zbroiło
    		 zbroiliście
    +(e)ście zbroili
    		 zbroiłyście
    +(e)ście zbroiły
    3 os. zbroił
    		 zbroiła
    		 zbroiło
    		 zbroili
    		 zbroiły

    bezosobnik: zbrojono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zbrójmy
    2 os. zbrój
    		 zbrójcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zbroiłbym
    bym zbroił
    		 zbroiłabym
    bym zbroiła
    		 zbroiłobym
    bym zbroiło
    		 zbroilibyśmy
    byśmy zbroili
    		 zbroiłybyśmy
    byśmy zbroiły
    2 os. zbroiłbyś
    byś zbroił
    		 zbroiłabyś
    byś zbroiła
    		 zbroiłobyś
    byś zbroiło
    		 zbroilibyście
    byście zbroili
    		 zbroiłybyście
    byście zbroiły
    3 os. zbroiłby
    by zbroił
    		 zbroiłaby
    by zbroiła
    		 zbroiłoby
    by zbroiło
    		 zbroiliby
    by zbroili
    		 zbroiłyby
    by zbroiły

    bezosobnik: zbrojono by

    bezokolicznik: zbroić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zbroiwszy

    gerundium: zbrojenie

    odpowiednik aspektowy: broić

  • Składnia
    Rzosobowy + zbroić +
    CO
  • Pochodzenie

    z psł. *sъ-brojiti 'uczynić, zrobić, wykonać'

    Zob. broić.
    Rozwój znaczeniowy: 'robić, wykonywać' > 'robić coś złego; płatać figle, broić' (zabarwienie pejoratywne)