meldować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przekazywać informacje o czymś osobie wyższej rangą

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

policja i inne służby mundurowe

synonimy:

raportować

asystent, dowódca okręgu, podwładny, wartownik, żołnierz melduje
meldować dowódcy, generałowi, głównej kwaterze, kapitanowi, komendantowi, majorowi, milicji, niemieckim władzom, policji, porucznikowi, premierowi, prezydentowi, przełożonemu, pułkownikowi, szefowi sztabu, zwierzchnikowi
meldować !?przybycie, !?udział, !?wykonanie rozkazu
meldować do komendy
meldować na komisariacie, na posterunku
meldować o akcji, o decyzji, o działaniu, o czyichś poczynaniach, o problemach technicznych, o próbie, o przebiegu czegoś, o rozwoju sytuacji, o ruchach nieprzyjaciela, o wydarzeniu, o wykonaniu czegoś, o wypadku, o zajściu, o zakończeniu czegoś, o zdarzeniu
meldować przez radio, przez radiotelefon
meldować posłusznie

	- Panie majorze, melduję posłusznie, że pełnię tu domowy dyżur przeciwlotniczy! źródło: KWSJP: Witold Szołginia: Dom pod Żelaznym Lwem, 1989
	- Moje nazwisko Miszczyk - meldował majorowi Korwinowi. źródło: KWSJP: Jerzy Janicki: Polskie drogi, 1977
	- Melduję posłusznie, obywatelu majorze... - zacząłem. źródło: KWSJP: Tadeusz Kwiatkowski: Bohater do wynajęcia, 1956
	Każdy wyższy SS-owiec miał obowiązek meldować głównej kwaterze SS o każdym nowatorskim pomyśle lub wynalazku na swoim terenie. źródło: KWSJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	meldowałem +(e)m meldował	meldowałam +(e)m meldowała	meldowałom +(e)m meldowało	meldowaliśmy +(e)śmy meldowali	meldowałyśmy +(e)śmy meldowały
2 os.	meldowałeś +(e)ś meldował	meldowałaś +(e)ś meldowała	meldowałoś +(e)ś meldowało	meldowaliście +(e)ście meldowali	meldowałyście +(e)ście meldowały
3 os.	meldował	meldowała	meldowało	meldowali	meldowały

bezosobnik: meldowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę meldował będę meldować	będę meldowała będę meldować	będę meldowało będę meldować	będziemy meldowali będziemy meldować	będziemy meldowały będziemy meldować
2 os.	będziesz meldował będziesz meldować	będziesz meldowała będziesz meldować	będziesz meldowało będziesz meldować	będziecie meldowali będziecie meldować	będziecie meldowały będziecie meldować
3 os.	będzie meldował będzie meldować	będzie meldowała będzie meldować	będzie meldowało będzie meldować	będą meldowali będą meldować	będą meldowały będą meldować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		meldujmy
2 os.	melduj	meldujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	meldowałbym bym meldował	meldowałabym bym meldowała	meldowałobym bym meldowało	meldowalibyśmy byśmy meldowali	meldowałybyśmy byśmy meldowały
2 os.	meldowałbyś byś meldował	meldowałabyś byś meldowała	meldowałobyś byś meldowało	meldowalibyście byście meldowali	meldowałybyście byście meldowały
3 os.	meldowałby by meldował	meldowałaby by meldowała	meldowałoby by meldowało	meldowaliby by meldowali	meldowałyby by meldowały

bezosobnik: meldowano by

bezokolicznik: meldować

imiesłów przysłówkowy współczesny: meldując

gerundium: meldowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: meldujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: meldowany

odpowiednik aspektowy: zameldować

niem. melden

Uznawane za niepoprawne: meldować komu co.