rozprostować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

będąc pofałdowanym lub pomiętym, stać się gładkim

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kształty i figury

	synonimy:	sprostować się wyprostować się
	hiperonimy:	wygładzić się

	Jego włosy rozprostowały się, opadając na czoło i kark gęstą grzywą. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem. Kamień na szczycie - Kroniki Drugiego Kręgu Księga I, cz 1, 2005
	Mokra tapeta nie będzie wyglądała na ścianie dobrze, nie trzeba się tym niepokoić. Dopiero po całkowitym wyschnięciu wszystkie nierówności rozprostują się. źródło: NKJP: (xx): Krok po kroku, Dziennik Bałtycki, 2000-11-07
	Staje potem na deszczu, który chłodzi jego rozgrzaną głowę, spłukuje brylantynę z włosów, sztywna fala rozprostowała się i opada długimi kosmykami na czoło. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wióry, 1980
	Przycięte arkusze pozostawia się rozwinięte na podłoże na co najmniej 12 godzin, aby dobrze rozprostowały się i równomiernie przylegały do podłoża. źródło: NKJP: Dywan z płytek, Dziennik Polski, 2000-06-24

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprostowałem się +(e)m się rozprostował	rozprostowałam się +(e)m się rozprostowała	rozprostowałom się +(e)m się rozprostowało	rozprostowaliśmy się +(e)śmy się rozprostowali	rozprostowałyśmy się +(e)śmy się rozprostowały
2 os.	rozprostowałeś się +(e)ś się rozprostował	rozprostowałaś się +(e)ś się rozprostowała	rozprostowałoś się +(e)ś się rozprostowało	rozprostowaliście się +(e)ście się rozprostowali	rozprostowałyście się +(e)ście się rozprostowały
3 os.	rozprostował się	rozprostowała się	rozprostowało się	rozprostowali się	rozprostowały się

bezosobnik: rozprostowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozprostujmy się
2 os.	rozprostuj się	rozprostujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprostowałbym się bym się rozprostował	rozprostowałabym się bym się rozprostowała	rozprostowałobym się bym się rozprostowało	rozprostowalibyśmy się byśmy się rozprostowali	rozprostowałybyśmy się byśmy się rozprostowały
2 os.	rozprostowałbyś się byś się rozprostował	rozprostowałabyś się byś się rozprostowała	rozprostowałobyś się byś się rozprostowało	rozprostowalibyście się byście się rozprostowali	rozprostowałybyście się byście się rozprostowały
3 os.	rozprostowałby się by się rozprostował	rozprostowałaby się by się rozprostowała	rozprostowałoby się by się rozprostowało	rozprostowaliby się by się rozprostowali	rozprostowałyby się by się rozprostowały

bezosobnik: rozprostowano by się

bezokolicznik: rozprostować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozprostowawszy się

gerundium: rozprostowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. prosty I